Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Όταν η άμυνα γίνεται άσκηση κοινής λογικής


Είναι πράγματι εκπληκτικό το πόσο καθαρή σκέψη έχει ένας άνθρωπος που δεν έχει μεγάλη σχέση με τον τομέα της άμυνας γύρω από τα θέματα των εξοπλισμών. Εκτός από καθαρή σκέψη, τονίζει αυτό που έχουμε αναφέρει κατ’ επανάληψη στο «defence-point.gr», ότι πρόκειται για άλλον έναν τομέα της οικονομίας, άρα μπορεί – και πρέπει στην περίπτωση της Ελλάδας – να αποτελέσει παράγοντα οικονομικής ανάπτυξης.
Παρότι επιμέρους διαφωνίες και ενστάσεις σε όσα αναφέρονται έχουμε, το άρθρο που δημοσιεύτηκε στη στήλη του αναλυτή στο «capital.gr», αξίζει να αναγνωστεί από όλους και να έχουν οι φίλοι μας στο μυαλό τους ότι δεν πρόκειται για στρατιωτικό αναλυτή, αλλά για ειδικό του χώρου των επιχειρήσεων και της οικονομίας.
Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Τις τελευταίες ημέρες οι φίλοι και γείτονές μας Τούρκοι προσπαθούν να μας θυμίσουν την παρουσία τους. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εγείρουν θέματα ιδιοκτησίας σε μικρά νησιά του Αιγαίου, τα οποία όμως είναι ιδιαίτερα σημαντικά για το θέμα των πετρελαίων. Ο εκνευρισμός τους για τις έρευνες σε Ιόνιο και Κρήτη είναι έκδηλος. Ποιος είπε ότι δεν χρειαζόμαστε εξοπλισμούς;
Είναι σαφές ότι η Τουρκία δεν θέλει να προχωρήσουμε τις έρευνες για τους υδρογονάνθρακες. Δεν θέλει τα γεωτρύπανα. Γι’ αυτό και αρχίζει να επινοεί διάφορες ιστορίες για αγρίους γύρω από το ιδιοκτησιακό καθεστώς ακόμη και μικρών νησιών που βρίσκονται νότια της Κρήτης!
Οι μελέτες για το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο αυξάνουν την γεωπολιτική σημασία της χώρας μας. Τα γεωτρύπανα καθιστούν αδύνατη την αμφισβήτηση των δικαιωμάτων μας. Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς την εξέλιξη της αντίστοιχης κυπριακής υπόθεσης. Οι απειλές κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας παρέμειναν απειλές, όταν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θα έπρεπε διαφορετικά να έρθουν σε σύγκρουση με το Ισραήλ…
Στην Ελλάδα επί σειρά ετών δεν τολμούσαμε να ανοίξουμε τον φάκελο πετρέλαια, φοβούμενοι τις συνέπειες που θα είχε μία τέτοια ενέργεια στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αν οι Κύπριοι δεν έκαναν την αρχή, ο Πάγκαλος ακόμη θα χαρακτήριζε γραφικούς όσους έλεγαν ότι υπάρχουν υποψίες κοιτασμάτων στο Αιγαίο ή στο Ιόνιο.
Κάποιοι προσπάθησαν κάτι να πουν και με αφορμή την προστασία του… τουρισμού, αλλά ευτυχώς επέστρεψαν στο… σκότος απ’ όπου προήλθαν. Μόνο ένας ηλίθιος θα ζητούσε να σταματήσουν τώρα τα γεωτρύπανα για να μην υπάρξει στο μέλλον κίνδυνος μόλυνσης του περιβάλλοντος. Θα μπορούσε να ζητήσει να επιβληθούν αυστηροί όροι ασφάλειας στις εταιρείες. Όχι όμως να μην μπουν γεωτρύπανα. Δεν έχει λογική. Σε μία τέτοια περίπτωση θα έπρεπε να απαγορεύσει και την διέλευση των πλοίων που μεταφέρουν πετρέλαιο από τα εθνικά και διεθνή ύδατα.Περισσότερες πιθανότητες ατυχήματος υπάρχουν από ένα ναυάγιο απ’ ό,τι από μία δεξαμενή! Η αντίδραση της Τουρκίας δείχνει ποιος είναι ο σωστός δρόμος!
Η ελληνική κυβέρνηση καλείται πλέον να κάνει όλα όσα δεν έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Να κτίσει τις διεθνείς της συμμαχίες με τέτοιο τρόπο που να εξασφαλίσει ταυτόχρονα πολλά πράγματα: Και το οικονομικό και το πολιτικό όφελος από τις συμφωνίες της με τις μεγάλες εταιρείες του εξωτερικού. Οι Κύπριοι μας έδειξαν πως γίνεται αυτό. Όποιος φοβάται, ας καθίσει σπίτι του και ας μην ασχοληθεί με τα κοινά.
Στο σημείο αυτό θα πουν κάποιοι ότι έχουν ήδη καλλιεργηθεί πολλές προσδοκίες κι ότι θα πρέπει να είμαστε υπομονετικοί κι ίσως να χαμηλώσουμε τους τόνους. Σε έναν βαθμό έχουν δίκιο. Δεν μπορούμε ακόμη να ξέρουμε τι ακριβώς κρύβεται στο υπέδαφος και ποιο είναι το κόστος εκμετάλλευσης των όποιων κοιτασμάτων. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν προετοιμάζεσαι για την επόμενη ημέρα. Πόσο μάλλον όταν οι Τούρκοι δημιουργούν θέματα από εκεί που δεν υπάρχουν και με στόχους που είναι ορατοί δια του γυμνού οφθαλμού.
Όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση αρκετοί άνθρωποι ονομάτισαν την ξέφρενη κούρσα εξοπλισμών των τελευταίων δεκαετιών ως έναν από τους λόγους της υπερχρέωσης της χώρας. Κι είχαν απόλυτο δίκιο. Η μικρή Ελλάδα δαπανούσε για όπλα πάρα πολλά χρήματα κι αυτό επειδή συμβαίνει να γειτνιάζει με ένα κράτος ταραξία! Η Τουρκία δεν υπήρξε στο παρελθόν καλός γείτονας και δεν θα υπάρξει στο μέλλον.
Οι εταίροι μας στην ΕΕ όχι μόνο δεν έχουν βοηθήσει να αυξηθεί η αίσθηση της ασφάλειας στους Έλληνες, αλλά φρόντισαν να κερδοσκοπήσουν ασύστολα σε βάρος μας. Η πολεμική βιομηχανία της Ευρώπης οφείλει πολλά στην προοπτική μιας ελληνοτουρκικής σύρραξης!
Παρόλα αυτά, αν είχαμε χρησιμοποιήσει σωστά τα χρήματα που έχουμε δαπανήσει για εξοπλισμούς, αυτή την στιγμή η δυνατότητα της χώρας να αμυνθεί αποτελεσματικά έναντι οποιουδήποτε αμφισβητούσε τα κυριαρχικά της δικαιώματα θα ήταν αδιαμφισβήτητη. Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι ότι ξοδέψαμε πολλά χρήματα για την άμυνα της χώρας, αλλά ότι οι δαπάνες εκείνες αποδεικνύονται σήμερα ανεπαρκείς!
Οι αποθήκες μας είναι σήμερα γεμάτες με υπερσύγχρονα όπλα που σαπίζουν. Είτε επειδή δεν υπάρχει το απαραίτητο προσωπικό, είτε επειδή τελικά δεν τα χρειαζόμασταν. Η Ελλάδα δεν αγόραζε όπλα με βάση τις δικές της ανάγκες, αλλά με βάση την ανάγκη της διεθνούς αμυντικής βιομηχανίας να αυξήσει τους τζίρους και την κερδοφορία της. Γύρω από τους εξοπλισμούς στήθηκε ένας χορός δισεκατομμυρίων σε μίζες και δωροδοκίες. Αν για κάτι θα έπρεπε να συρθούν στα δικαστήρια οι επίορκοι δεν είναι μόνο ότι δέχτηκαν δώρα, ότι δωροδοκήθηκαν, αλλά και το γεγονός ότι με την στάση τους μείωσαν σημαντικά την αμυντική ικανότητα της χώρας τους. Πρόκειται για πράξη εθνικής προδοσίας.
Η συζήτηση δεν πρέπει να γίνεται μόνο για τον Άκη Τσοχατζόπουλο και την παρέα του. Αλήθεια, έχουν ποτέ διερευνήσει οι κύριοι υπουργοί άμυνας (τι λέμε τώρα) πόσοι αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας προσελήφθησαν από εταιρείες εμπορίας όπλων αμέσως μετά την συνταξιοδότησή τους; Δεν ήταν μόνο ο Άκης. Είναι πιο πολύπλοκο το θέμα και όσοι ασχολούνται με θέματα άμυνας το γνωρίζουν! Ολόκληρα «συστήματα» δημιούργησαν «ταμεία» από τις μίζες των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Συστήματα που έχουν κάθε λόγο να μην αλλάξει το παραμικρό στον τρόπο λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων και του τρόπου επιλογής των εξοπλιστικών του προγραμμάτων.
Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το θέμα. Η χώρα χρειάζεται όπλα. Χρειάζεται άμυνα. Αλλά πάνω απ’ όλα χρειάζεται διαδικασίες και θεσμούς. Με τους επίορκους να έχουν αναλάβει όλες τις νευραλγικές θέσεις, είναι αμφίβολο αν μπορεί να λειτουργήσει κι αυτή ακόμη η Δημοκρατία.
Χρειαζόμαστε Ένοπλες Δυνάμεις άρτια εξοπλισμένες και σωστά οργανωμένες. Ήταν τραγικό λάθος της κυβέρνησης Σαμαρά ο χειρισμός των ειδικών μισθολογίων. Η ισοπεδωτική λογική με την οποία αντιμετωπίστηκαν άπαντες. Κι ειδικά οι άνδρες των Ενόπλων Δυνάμεων. Θα μπορούσε να συζητήσει κανείς για το γεγονός ότι διαθέτουμε περισσότερους στρατηγούς απ’ ό,τι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Θα μπορούσε να συζητήσει πολλά πράγματα. Αλλά όχι να κάνει περικοπές από τον μάχιμο που παίζει κάθε μέρα την ζωή του κορώνα γράμματα σε αερομαχίες στο Αιγαίο.
Μία χώρα για να περιφρουρήσει τα δίκαιά της πρέπει να είναι δυνατή. Στον κόσμο μας δεν επικρατεί το δίκαιο των λαών, αλλά το δίκαιο των ισχυρών. Η υπόθεση των πετρελαίων θα φέρει αργά ή γρήγορα στο προσκήνιο και πάλι το θέμα των εξοπλισμών. Όταν έχεις μία Τουρκία να απειλεί με αυτό τον τρόπο και ταυτόχρονα την τύχη να διαθέτεις κατά φαντασία ομοτράπεζους εταίρους σε μία φανταστική Ένωση, όπως είναι η ΕΕ, τότε δεν σου μένουν και πολλοί δρόμοι. Οι διεθνείς συμμαχίες και ο βαθμός ετοιμότητας των ενόπλων δυνάμεών μας είναι ο μόνος ασφαλής. Εκτός κι αν οι κάτοικοι της Γαύδου θα πρέπει από τώρα να εκκενώσουν το νησί. Για να μην δυσαρεστηθούν οι γείτονές μας και οι εγχώριοι θαυμαστές τους.
capital.gr
Source : defence-net.gr

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

Όπλα λέιζερ: Φονική αεράμυνα και κύριος οπλισμός οχημάτων!



Μέσα σε ένα χρόνο η Rheinmetall επέτυχε τον πενταπλασιασμό της ισχύος του συστήματος λέιζερ (από τα 10 στα 50 kW), ενώ ταυτόχρονα διπλασίασε την απόδοση σε kW σε σχέση με τον όγκο που απαιτείται (kW/m3). Κατά συνέπεια, οι εκτεταμένες δοκιμές πεδίου που πραγματοποίησε το πρωτότυπο επίδειξης τεχνολογίας οπλικού συστήματος λέιζερ υψηλής ισχύος 50 kW της γερμανικής εταιρίας στα τέλη Νοεμβρίου, στο πεδίο δοκιμών της εταιρίας στο Ochsenboden (EZO) στην Ελβετία, ήταν απόλυτα επιτυχείς.
Τόσο η παρούσα διαμόρφωση του συστήματος όσο και οι επιδόσεις του στην πράξη αποδεικνύουν ότι παρά την έλλειψη φιλόδοξων αναπτυξιακών προγραμμάτων, οι εξελίξεις στον συγκεκριμένο τομέα «τρέχουν» και ότι πολύ σύντομα θα συντελεστεί μία επανάσταση στην οπλική τεχνολογία.
Η εποχή που οπλικό σύστημα λέιζερ θα αποτελεί τον κύριο οπλισμό τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης ίσως είναι πολύ κοντύτερα από ότι φανταζόμαστε. Ήδη στις συγκεκριμένες δοκιμές επιτεύχθηκε η διάτρηση συμπαγούς ατσάλινης δοκού πάχους 15 χλστ. από απόσταση 1.000 μέτρων!
Οι δοκιμές πεδίου που πραγματοποιήθηκαν σε ευρύ φάσμα καιρικών συνθηκών (χιονόπτωση, ομίχλη, παγετό, βροχή, ηλιοφάνεια), αποσκοπούσαν να επιδείξουν τις δυνατότητες του συστήματος σε σύγκριση με αυτές που είχε πραγματοποιηθεί πέρυσι με ένα λέιζερ ισχύος 10 kW. Σε όλες τις περιπτώσεις το οπλικό σύστημα επιχείρησε σε όλο το φάσμα επιχειρησιακής λειτουργίας από τον εντοπισμό του στόχου μέχρι την εμπλοκή και καταστροφή του.
Τα επιχειρησιακά σενάρια στα οποία δοκιμάστηκε το οπλικό σύστημα λέιζερ των 50 kW αφορούσαν την αεράμυνα, την προσβολή επερχόμενων ρουκετών, βλημάτων πυροβολικού και όλμων (C-RAM: Counter Rocket, Artillery, Mortar) και μη συμβατικών (ασύμμετρων) απειλών. Επίσης δοκιμάστηκε και αποδείχθηκε στην πράξη η δυνατότητα δύο διαφορετικών οπλικών συστημάτων λέιζερ εγκατεστημένων σε διαφορετικές θέσεις που χρησιμοποιούν την τεχνολογία επάλληλων δεσμών (BST: Beam Superimposing Technology) που έχει αναπτύξει η Rheinmetall να ακτινοβολήσουν επάλληλα και σωρευτικά τον ίδιο στόχο.
Με τη χρήση της εν λόγω τεχνολογίας, είναι δυνατή η διατήρηση της υψηλής ποιότητας δέσμης ενός εκάστου οπλικού συστήματος λέιζερ και ταυτόχρονα να επιτυγχάνεται η με ακρίβεια συσσώρευση πολλών από αυτές επί του ίδιου στόχου πολλαπλασιάζοντας τα καταστρεπτικά αποτελέσματα. Με αυτό το δεδομένο, η κατασκευάστρια θεωρεί την ανάπτυξη ενός οπλικού συστήματος λέιζερ υψηλής ισχύος 100 kW, ως εφικτή και χωρίς ιδιαίτερες τεχνικές δυσκολίες.
Όσον αφορά τη διαμόρφωση το πρωτότυπο επίδειξης τεχνολογίας οπλικού συστήματος λέιζερ 50 kW αποτελούνταν από υποσυστήματα παροχής ενέργειας και δύο πλήρως λειτουργικά οπλικά υποσυστήματα: ένα 30 kW ενσωματωμένο σε πύργο του γνωστού αντιαεροπορικού πυροβόλου Oerlikon Revolver Gun σε σύζευξη με μονάδα συστήματος ελέγχου πυρός Oerlikon Skyguard, και ένα 20 kW ενσωματωμένο επίσης σε πύργο του αντιαεροπορικού πυροβόλου Oerlikon Revolver Gun αλλά της πρώτης γενιάς. Η ισχύς της δέσμης λέιζερ του οπλικού συστήματος επιδείχθηκε με την διάτρηση συμπαγούς ατσάλινης δοκού πάχους 15 χλστ. από απόσταση 1.000 μέτρων.
Εξίσου εντυπωσιακά ήταν και τα αποτελέσματα του συστήματος κατά μικρού μεγέθους μη επανδρωμένων ιπτάμενων στόχων κινούμενων με ταχύτητα 50 μέτρων το δευτερόλεπτο (180 χλμ. την ώρα) που ήταν επερχόμενοι προς αυτό και μάλιστα με ελιγμό βύθισης. Άπαντες οι στόχοι καταστράφηκαν σε απόσταση δύο χιλιομέτρων. Ο εντοπισμός τους από το Skyguard έγινε σε απόσταση τριών χιλιομέτρων και στη συνέχεια το οπλικό υποσύστημα λέιζερ των 30 kW, στο οποίο διαβιβάστηκαν τα δεδομένα, άρχισε μηχανικά την ιχνηλάτηση του στόχου.
Με τη βοήθεια του οπτικού συστήματος εγκλωβισμού που είναι ενσωματωμένο στις μονάδες δημιουργίας δέσμης (BFU: Beam Forming Units) του κάθε οπλικού υποσυστήματος λέιζερ η ακρίβεια της ιχνηλάτησης μεγιστοποιήθηκε. Όταν ο στόχοι έφθασαν στην επιθυμητή περιοχή βολής έγινε η ενεργοποίηση των λέιζερ και η μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα καταστροφή τους.
Τέλος, με την ίδια λειτουργική ακολουθία το οπλικό σύστημα εντόπισε, ιχνηλάτησε, εγκλώβισε, ενέπλεξε και κατέστρεψε έναν εξαιρετικά μικρού μεγέθους βαλλιστικό στόχο. Επρόκειτο για μία ατσάλινη σφαίρα διαμετρήματος 82 χλστ. που κινούνταν με ταχύτητα 180 χλμ. ανά ώρα και η οποία αντιπροσώπευε βλήμα όλμου.
Οι μελλοντικές εξελίξεις
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της κατασκευάστριας Rheinmetall, το 2013 θα παρουσιαστεί το πρωτότυπο επίδειξης τεχνολογίας λέιζερ υψηλής ισχύος 60 kW που η ανάπτυξη του χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου από την εταιρία. Ταυτόχρονα στο υπάρχον οπλικό σύστημα θα ενσωματωθούν μονάδες αντιαεροπορικών πυροβόλων 35 χλστ. (Ahead Revolver Guns) ώστε να μελετηθούν πλήρως οι συνέργειες υβριδικών οπλικών συστημάτων.
Επίσης, το 2013 θα προχωρήσει και η ανάπτυξη ενός οπλικού συστήματος λέιζερ ως οπλισμού οχημάτων μάχης. Ήδη έχει υλοποιηθεί η εγκατάσταση και δοκιμή ενός πλήρους λειτουργικού οπλικού συστήματος λέιζερ ισχύος 1 kW επί τροχοφόρου τεθωρακισμένου οχήματος TM170, ενώ θα γίνουν μελέτες για τις παραμέτρους ενσωμάτωσης και σε άλλες πλατφόρμες.
Source : defence-point.gr

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

Μίνι υποβρύχια αυτοκτονίας


Μια εντυπωσιακή είδηση μετέδωσε πριν από λίγη ώρα ο ισραηλινός ιστοχώρος «debka», υποστηρίζοντας ότι η ιρανική αμυντική βιομηχανία έχει κατασκευάσει μίνι υποβρύχια… αυτοκτονίας!
Η λογική τους είναι απλή και μπορεί να εφαρμοστεί στο πλαίσιο της προσπάθειας αντιμετώπισης της απειλής για την άμυνα της χώρας με «ασύμμετρα» μέσα. Γεμάτο εκρηκτικά θα κατευθύνεται με μεγάλη ταχύτητα και θα εκρήγνυνται στον στόχο (π.χ. αεροπλανοφόρο ή άλλο πλοίο), στέλνοντας στον Αλλάχ και τον κυβερνήτη που λειτουργεί ως βομβιστής αυτοκτονίας.
Αυτά τα μίνι υποβρύχια συνδυάζονται μια χαρά με τα περίπου 2.000 ταχύπλοα των Φρουρών της Επανάστασης τα οποία επίσης θα επιτίθενται πολλά μαζί με σκοπό τον κορεσμό της άμυνας… του επιτιθέμενου.
Source : defence-point.gr



Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

Μη επανδρωμένα οχήματα για φύλαξη συνόρων


Την ανάπτυξη του μη επανδρωμένου επίγειου οχήματος (UGV: Unmanned Ground Vehicle) Guardium  ανακοίνωσε το υπουργείο άμυνας του Ισραήλ.
Τα Guardium περιπολούν επί 24ώρου βάσης παράλληλα με τον φράκτη που έχει κατασκευαστεί υπό συνοδεία πεζών περιπόλων. Τα οχήματα δεν φέρουν οπλισμό αλλά είναι εξοπλισμένα με κάμερες ημέρας – νύκτας (θερμικές) και μεγάφωνο, ενώ έχουν δυνατότητα μετάδοσης σε αληθή χρόνο της εικόνας στα κέντρα ελέγχου της μεθοριακής ζώνης.
Επειδή η εν κινήσει δυνατότητα επιτήρησης και εντοπισμού στόχων του Guardium είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή της πεζής συνοδείας τους, αμέσως μόλις κάποιος στόχος (η ανακοίνωση του Ισραηλινού υπουργείου άμυνας αναφέρει και για τη δυνατότητα εντοπισμού αποτυπωμάτων στο έδαφος) εντοπιστεί, από το κέντρο ελέγχου ενημερώνονται τα μέλη της πεζής περιπόλου για αυτόν και κινούνται για τη σύλληψη ή εξουδετέρωση του.
Ο τηλεχειρισμός του Guardium γίνεται (με τη βοήθεια joystick) αποκλειστικά από γυναίκες οι οποίες όμως πρέπει να έχουν δίπλωμα οδήγησης για οχήματα με αυτόματο ή και χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων. Η κάθε βάρδια διαρκεί έξι ώρες, ενώ η εκπαίδευση τους διαρκεί τέσσερις μήνες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την επίθεση στον φράκτη που έλαβε χώρα από τη μεριά της Αιγύπτου, στα σύνορα Ισραήλ – Αιγύπτου – Γάζας την 5η Αυγούστου 2012, μη επανδρωμένα οχήματα Guardium περιπολούσαν στην περιοχή για περίπου 80 ώρες μέχρι να επισκευαστεί ο φράκτης.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση η επόμενη έκδοση του Guardium, η οποία θα ενσωματώσει και την εμπειρία από την επιχειρησιακή χρήση θα βασιστεί στο σασί ενός οχήματος Ford F-350 και μάλιστα θα φέρει και οπλισμό.
Source : defence-point.gr

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Όταν το ελληνικό κράτος εμποδίζει την τεχνολογική ανάπτυξη

Γιάννης Γορανίτης

goranitis[at]e-pcmag.gr


Πριν λίγες ηµέρες, η αντιπρόεδρος του Facebook, Joanna Shields, υπέβαλε την παραίτησή της προκειµένου να αναλάβει τη θέση της διευθύνουσας συµβούλου του Tech City Investment Organisation –του οργανισµού που συντονίζει τη δηµιουργία της ευρωπαϊκής Silicon Valley. H Shields, µάλιστα, πείστηκε να αναλάβει τη θέση από τον David Cameron, ο οποίος υποστηρίζει σθεναρά την Tech City που εγκαινίασε πριν δύο περίπου χρόνια στο Λονδίνο.


Εκεί εδράζονται περισσότερες από 3.000 τεχνολογικές εταιρείες, ενώ ο µεσοπρόθεσµος στόχος είναι η ενθάρρυνση της τεχνολογικής ανάπτυξης, της καινοτοµίας και του start-up οικοσυστήµατος από ολόκληρο τον κόσµο. Βασικός άξονας της στρατηγικής της Tech City είναι αφενός να συσπειρώσει τις εταιρείες της Μεγάλης Βρετανίας, κρατώντας τις παράλληλα στο Χρηµατιστήριο του Λονδίνου, και αφετέρου να προσελκύσει νέες από όλο τον πλανήτη, ευνοώντας τις επενδύσεις και δηµιουργώντας θέσεις εργασίας.

Αλλά, από την άλλη, τι να µας πουν κι οι Άγγλοι, θα αναρωτηθείς, φίλε αναγνώστη.
Λίγες ηµέρες νωρίτερα είχε δηµοσιοποιηθεί η απόφαση του Συµβουλίου της Επικρατείας, µε την οποία πρακτικά ακυρώθηκε η δηµιουργία του Τεχνολογικού Πάρκου Ακρόπολις, που είχε δροµολογηθεί εδώ και χρόνια από 127 εταιρείες τεχνολογίας. Το σχέδιο προέβλεπε τη δηµιουργία της ελληνικής Silicon Valley στην έκταση ενός παλιού λατοµείου στις Αφίδνες, και είχε µάλιστα ξεκινήσει µετά την υπογραφή Προεδρικού Διατάγµατος. Το προς οκταετίας Διάταγµα ακυρώθηκε τώρα από το Συµβούλιο της Επικρατείας, µε το επιχείρηµα ότι ο χώρος βρίσκεται εντός ζώνης ορεινών όγκων.

 Δεν µπαίνουµε στην ουσία της απόφασης, παρότι ακόµα ψάχνουµε τον τρόπο που η "Τεχνόπολη" θα επιβάρυνε το τοπίο και το περιβάλλον περισσότερο από ένα λατοµείο. Προφανώς και η δόµηση µέσα [ή έστω κοντά] σε προστατευόµενες ζώνες δεν είναι ευκταία. Πώς όµως ένα project, που θα δηµιουργούσε 8.000 νέες θέσεις εργασίας για επιστήµονες και εξειδικευµένους υπαλλήλους, και οι επενδύσεις που θα προσέλκυε ξεπερνούσαν τα 200 εκατοµµύρια ευρώ, φρενάρει τόσο εύκολα;

Αλλά, από την άλλη τόσα δισ. χρωστάµε, τα 200 εκατοµµύρια θα µας σώσουν, θα αναρωτηθείς, φίλε αναγνώστη.
Οι απορίες προκύπτουν αβίαστα: Γιατί η πολιτεία δεν ενθαρρύνει την επανέναρξη της πρωτοβουλίας σε άλλο χώρο ή/και άλλη βάση; Γιατί η επένδυση δεν επικεντρώνεται στο ανθρώπινο δυναµικό παρά σε κτίρια; Γιατί µέρος των προβλεπόµενων πόρων δεν διοχετεύεται σε start-ups, νέες επιχειρηµατικές προσπάθειες και καινοτόµες ιδέες; Άλλωστε, η ιδέα της ανάπτυξης ενός εγχώριου tech hub δεν έχει να κάνει µε θεόρατα εργοστάσια και µονάδες παραγωγής. Η λύση δεν είναι η κινεζοποίηση του εργατικού δυναµικού µε αστείες αµοιβές, ούτε όµως η συντήρηση ενός κρατικοδίαιτου µοντέλου, που ενισχύει τα µεγαλοσυµφέροντα και καταπνίγει οποιαδήποτε απόπειρα φέρει τη στάµπα του καινούριου.


Ίσως, βέβαια, το εθνικό όραµα της ανάπτυξης και των επενδύσεων που αναµασούν πολίτες και πολιτικοί είναι ένα θεόσταλτο δώρο που θα πέσει ως µάννα
εξ ουρανού, εκεί που λιαζόµαστε απολαµβάνοντας το φραπέ µας. Οι φράσεις "καινοτοµία", "start-ups" και "νέα οικονοµία" θα διατηρηθούν ως ταιριαστά κλισέ σε βαρετά συνέδρια marketing και προκάτ οµιλίες πολιτικών. Προφανώς, η δηµιουργία µιας εγχώριας Silicon Valley δεν θα λύσει όλα µας τα προβλήµατα. Ούτε θα αλλάξει εντελώς τα δεδοµένα. Μπορεί όµως να δώσει ανάσες, να εκπέµψει αισιοδοξία, να αποτελέσει ένα σοβαρό επιχείρηµα για να παραµείνουν στη χώρα δηµιουργικοί πολίτες.

Αλλά, από την άλλη, µήπως µας ταιριάζει η στρεβλή οικονοµία που "πουλάει κι αγοράζει χρυσό" και frozen yogurt, θα αναρωτηθείς, φίλε αναγνώστη.

e-pcmag.gr

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Το μέλλον του Διαδικτύου παίζεται στο Ντουμπάι


Cecile Ducourtieux – Le Monde
Από τη Δευτέρα 3 Δεκ συναντούνται στοΝτουμπάι οι 193 χώρες-μέλη της  Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών (ITU) για δύο εβδομάδες διαπραγματεύσεων με υψηλό κίνδυνο. 

Πρόκειται να αναθεωρηθούν οι «Διεθνείς Κανονισμοί Τηλεπικοινωνιών»,  μια συνθήκη είκοσι πέντε χρόνια ηλικίας, η οποία ρυθμίζει τις τηλεπικοινωνίες μεταξύ των κρατών.

Ενώ έθετε σαν αρχή την διασύνδεση των εθνικών δικτύων μεταξύ τους ή το απόλυτο δικαίωμα να μεταφέρουν σήματα κινδύνου, δεν αναφερόταν στο Διαδίκτυο. Φυσικά, το 1988, όταν υιοθετήθηκε, το Διαδίκτυο ήταν ακόμα στα σπάργανα.
Ο εκσυγχρονισμός της Συνθήκης, που προορίζεται από την ITU, η οποία εξαρτάται από τα Ηνωμένα Έθνη, είναι ένα τεράστιο εργοτάξιο. 
Αλλά υπάρχουν δύο βασικά ζητήματα.
Ορισμένες χώρες θέλουν να αμφισβητήσουν τον τρόπο διακυβέρνησης του Διαδικτύου. 
Άλλες ελπίζουν ότι θα επαναπροσδιοριστούν οι όροι του μοιράσματος της αξίας σε αυτό το δίκτυο.

Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν  χώρες (όπως η Συρία πριν από λίγες ημέρες) που κόβουν το Διαδίκτυο η το λογοκρίνουν, το Internet παραμένει ένας πολύ λίγο ελεγχόμενος χώρος.
Οι δομές που το επιβλέπουν εξασφαλίζουν κυρίως την σωστή λειτουργία του.
Υπάρχουν το ICANN (Internet Corporation για την εκχώρηση ονομάτων και αριθμών), μια εταιρεία του δίκιου της Καλιφόρνια, που διαχειρίζεται τα ονόματα των domain, η Εταιρία του Διαδικτύου (Internet Society), μια ένωση που ιδρύθηκε από τους πρωτοπόρους του Διαδικτύου, που παίζει το ρόλο της ηθικής αρχής, και το IETF (Internet Engineering Task Force), ήτοι μηχανικοί που διασφαλίζουν την ομαλή τεχνική λειτουργία.

Αμφισβητούμενη εγγύτητα

Αυτοί οι θεσμικές αρχές δημιουργήθηκαν όταν το Διαδίκτυο χρησιμοποιούταν σχεδόν αποκλειστικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, και παραμείνουν κοντά στην αμερικανική κυβέρνηση (ειδικά το ICANN, το οποίο εξαρτάται εν μέρει από το Υπουργείο Εμπορίου).

Αυτή η εγγύτητα (Proximity) αμφισβητείται ολοένα και περισσότερα, ενώ ορισμένα μέλη της ITUδιεκδικούν το δικαίωμα επίβλεψης στο διαδίκτυο για κάθε χώρα.  
Η Ρωσία κατέθεσε στα μέσα Νοεμβρίου, μια πρόταση προς αυτή την κατεύθυνση στην ITU, αν πιστεύουμε τον ιστοτόπο WCITLeak που δημοσιεύει εμπιστευτικά έγγραφα του συνέδριου.

Αυτή η επιθυμία για εθνικό έλεγχο είναι ένας εφιάλτης ειδικά για τη Google, το οποίο οφείλει την εντυπωσιακή επιτυχία του χάρη της επέκτασης του Διαδικτύου ανεμπόδιστα σε ολόκληρο τον πλανήτη. 
Ο Αμερικανός γίγαντας των υπηρεσιών on line έστειλε τέσσερις αντιπροσώπους στο Ντουμπάι και ανάπτυξε μεγάλα μέσα  για να πληροφορήσει τα μέσα ενημέρωσης: μια ιστοσελίδα («takeaction, να αναλάβετε δράση»), μια λίστα υπογραφών  (Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου, ο αριθμός των υπογραφόντων είχε φθάσει στο εκατομμύριο). Το συγκρότημα  ανέβασε και τον Vint Cerf στη δημοσιότητα, έναν από τους πατέρες του Διαδικτύου. 
«Το ελεύθερο και ανοιχτό Διαδίκτυο είναι σε κίνδυνο» , είχε δηλώσει στα τέλη Νοεμβρίου.

Η Google φοβάται εξίσου την επιθυμία ορισμένων να επαναπροσδιοριστεί το μοίρασμα της αξίας ανταλλαγής στο δίκτυο. Αυτή είναι η κινητήριος δύναμη των μεγάλων τηλεπικοινωνιακών φορέων, ιδίως των Ευρωπαίων (σύμφωνα με γαλλική πηγή, τα αμερικανικά AT & T και Verizonέχουν ευθυγραμμίσει τις θέσεις τους με τη Google).

Με απλά λόγια, η ισχύουσα Συνθήκη ορίζει ότι όταν διασυνδέουν τα δίκτυά τους, οι φορείς εκμετάλλευσης στέλνουν την μεταξύ τους κίνηση χωρίς χρέωση. Οι Ευρωπαίοι θα ήθελαν να πληρωθούν για τις επενδύσεις-υποδομές που αναγκάζονται να κάνουν για τις περιπτώσεις όπου η κίνηση που φτάνει στην Ευρώπη γίνεται πολύ μεγάλη (όπως για τη μεταβίβαση των βίντεο τύπου YouTube).

Εμπορικές συμφωνίες προς αυτή την κατεύθυνση ήδη υπάρχουν, ιδιαίτερα μεταξύ της Orange και της Google, αλλά οι φορείς επιθυμούν η συνθήκη να νομιμοποιήσει αυτές τις προσπάθειες. 
«Θα ήμασταν ικανοποιημένοι με μια ή δύο φράσεις στο κείμενο», υπονοούν  στη Γαλλική Ομοσπονδία Τηλεπικοινωνιών.

Η συστηματοποίηση αυτών των συμφωνιών θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στα περιθώρια κερδών των γιγάντων του Internet, οι οποίοι ανακινούν, όπως η Google, θέμα κινδύνου διακρίσεων για την πρόσβαση στο Διαδίκτυο.

ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΡΑΤΗ, ΟΧΙ ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ

Ένα άλλο θέμα που απασχολεί τους φορείς: η κινητή τηλεφωνία. 
Τα αφρικανικά κράτη θα ήθελαν να επωφεληθούν από την έκρηξη της κίνησης για να επιβάλουν μια επιπλέον χρέωση για τις εισερχόμενες διεθνείς κλήσεις στο έδαφός τους. Η Orange, πολύ παρούσα σε αυτήν την ήπειρο, ανησυχεί ιδιαίτερα για αυτές τις τάσεις. Ο Γάλλος φορέας έστειλε δεκά άτομα στο Ντουμπάι.

Τι θα βγει από αυτή τη διάσκεψη;
Ψηφίζουν τα κράτη (κάθε κράτος με μία ψήφο), και όχι οι εταιρείες, αν και θα προσπαθήσουν οι τελευταίες να επηρεάσουν τις διαπραγματεύσεις. Και μέχρι στιγμής, η ITU σχεδόν πάντα αποφάσισε με συναίνεση.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, που ήρθαν με δύναμη (123 άτομα στην αντιπροσωπεία), έχουν ήδη ανακοινώσει το χρώμα στις προκαταρκτικές προτάσεις που υπέβαλαν στην ITU: θα απορρίπτουν τις αποφάσεις που θα έχουν σκοπό τον περισσότερο έλεγχο του Διαδικτύου. 
«Επίσης, θα ψηφίσουν υπέρ του statu quo για το μοίρασμα της αξίας ανταλλαγής. Είναι πεπεισμένες ότι το Διαδίκτυο βρίσκεται στην καρδιά του δυναμισμού της οικονομίας τους, ούτε λόγος να επιβληθούν κυρώσεις στους εθνικούς πρωταθλητές τους. θα πρέπει να κάνουν τα πάντα για τη μη αναθεώρηση της Συνθήκης », σύμφωνα με ένα μέλος της γαλλικής αντιπροσωπείας (11 άτομα).

Από ευρωπαϊκή πλευρά, «ορισμένοι αμφισβητούν την λειτουργία του ICANN, αλλά δεν θα πρέπει να θέσουν το θέμα στο τραπέζι: θα έπαιρναν το ρίσκο να ανοιχτεί ο δρόμος για όλες τις μη δημοκρατικές χώρες που θέλουν να αναλάβουν τον έλεγχο του δικτύου», συνεχίζει ο ίδιος Γάλλος εκπρόσωπος. 
Αντίθετα, οι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να είναι ευαίσθητοί στα επιχειρήματα των φορέων τους, που είναι τα μόνα βαριά οχήματα που διαθέτουν στην σκηνή της υψηλής τεχνολογίας.

Η μεγάλη άγνωστη είναι η ψήφος των αναπτυσσόμενων χωρών που ήρθαν σε μεγάλο αριθμό στο Ντουμπάι (52 εκπρόσωποι η Βραζιλία, 33 η Κίνα, η Ινδία 26, 72 η Νιγηρία, 46 για τη Νότια Αφρική .. .). 
Σήμερα, είναι σε αυτές τις χώρες που η χρήση του διαδικτύου αυξάνεται γρηγορότερα. 
Οι διαπραγματεύσεις προαναγγέλλονται σκληρές και άκρως τεχνικές.

Cécile Ducourtieux
Source: infognomonpolitics.blogspot

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Όταν ο εχθρός επιτίθεται ολομέτωπα με ένα...ποντίκι


Γενική κινητοποίηση σήμανε στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις για τη διεξαγωγή της μεγαλύτερης άσκηση κυβερνοπολέμου με την ονομασία «Cyber Flag 13-1». Η άσκηση διεξήχθη τον προηγούμενο μήνα με τη συμμετοχή όλων των κλάδων των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων και αποδεικνύει ότι όσο ισχυρός να είσαι στα συμβατικά οπλικά συστήματα, ένας καλά «εξοπλισμένος» στην πληροφορική τεχνολογία αντίπαλος, μπορεί να σε στείλει πολλές δεκαετίες πίσω και να καταστήσει την ισχύ σου γράμμα κενό…
Συγκεκριμένα η άσκηση διεξήχθη από τις 29 Οκτωβρίου μέχρι τις 8 Νοεμβρίου στην αεροπορική βάση Nellis της Νεβάδα. Τη σχεδίαση και διεξαγωγή της άσκησης είχε αναλάβει η αμερικανική διοίκηση κυβερνοπολέμου (USCYBERCOM: U.S. Cyber Command), ενώ σε αυτή συμμετείχαν περισσότερα από 700 άτομα, αριθμός υπερδιπλάσιος από τα 300 της «Cyber Flag 2011».
Όπως και στην περιβόητη «Red Flag» οι συμμετέχοντες καλούνται να ανταποκριθούν σε ιδιαίτερα απαιτητικά σενάρια κυβερνοπολέμου που περιλαμβάνουν τόσο αμυντικές, όσο και επιθετικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζοντας όμως έναν υψηλού επιπέδου αντίπαλο (αντίστοιχο των «Aggressors»). Κύρια αποστολή του αντιπάλου, που χρησιμοποιούσε τακτικές, τεχνικές και διαδικασίες που έχουν καταγραφεί ως χρησιμοποιούμενες από τους κυβερνο-εχθρούς των ΗΠΑ, ήταν η διείσδυση και καταστροφή των δικτύων των φίλιων δυνάμεων.
Ελπίζουμε ότι πέραν του ελληνικού ΓΕΕΘΑ που έχει καταλάβει τη σημασία του τομέα, να την αντιληφθούν και τα πολιτικά κόμματα και αντί να περιμένουν κάποιο θέμα του υπουργείου Εθνικής Άμυνας για να αρχίσουν να φωνασκούν, να κινηθούν αυτά επιθετικά και να ζητήσουν πληροφόρηση από τους στρατιωτικούς για το τι έχει γίνει και τι όχι για τη θωράκιση της χώρας από τη θανάσιμη αυτή απειλή…
Source : defence-point.gr

Έξυπνες νάρκες από τη Ταϊβάν για νησιωτική άμυνα


Η Ταϊβάν σχεδιάζει να αναπτύξει νέα γενιά «έξυπνων» ναρκών οι οποίες μπορούν να διασπαρθούν στα ρηχά νερά με σκοπό να ενισχυθεί η άμυνα της νήσου σε περίπτωση που κληθεί να αντιμετωπίσει αποβατική ενέργεια από την πλευρά της Κίνας.
Οι θαλάσσιες νάρκες που διαθέτει η χώρα χρησιμοποιούνται σε πιο βαθιά νερά. Το πρόβλημα για την Ταϊβάν είναι ότι διαθέτει αρκετούς ποταμούς που εκβάλλουν στη θάλασσα, από τους οποίους θεωρητικά μπορούν να προωθηθούν κινεζικές δυνάμεις και να αποβιβαστούν στο εσωτερικό της νήσου.
Είναι προφανές ότι οι αμυντικοί σχεδιαστές εξετάζουν ένα απίθανο ενδεχόμενο αν και τέτοιες εκτιμήσεις έχουν αποδειχθεί ιστορικά καταστρεπτικές, αφού ο αντίπαλος μπορεί να επιδιώξει να κεφαλαιοποιήσει την πεποίθησή σου ότι δεν κινδυνεύεις από μια συγκεκριμένη πλευρά…
Μια καινοτομία για τις «έξυπνες» νάρκες είναι ότι δεν χρειάζονται επαφή για να εκραγούν, αφού αντιλαμβάνονται με αισθητήρες τα καράβια και εκρήγνυνται. Δεν έχει γίνει γνωστό εάν οι έρευνες ξεκινούν τώρα ή έχει ήδη κατασκευαστεί κάποιο πρωτότυπο.
Source : defence-point.gr

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας και η πολιτική τάξη


Η πολιτική τάξη έχει μια κρυφή πεποίθηση: ότι είναι απίθανο πια να κάνουμε στρατιωτικές επιχειρήσεις, ότι για την Ελλάδα πέρασαν οι εποχές των πολεμικών κινδύνων. Μετεξεταστέοι στην Ιστορία όποιοι πιστεύουν κάτι τέτοιο. Δεν διδάχτηκαν τίποτε από τα όσα έχουν συμβεί γύρω μας στον χάρτη και ακόμη συμβαίνουν.

Ξεχνούν ότι τους εχθρούς δεν τους διαλέγεις αλλά σε διαλέγουν, τα γυρίσματα της Τύχης είναι απρόβλεπτα.

Η μακρόχρονη κρίση επιτάσσει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που κάνουμε: διατήρηση της αποτρεπτικής ισχύος ως κόρην οφθαλμού κι όχι ξεχαρβάλωμα χάριν ευκολίας.

Οι Ενοπλες Δυνάμεις είναι άμεσο όργανο της εξουσίας, ο σκληρός πυρήνας τής εθνικής κυριαρχίας. Γι’ αυτό άλλωστε δεν επιτρέπεται να απεργούν. Είναι το τελευταίο ανάχωμα σε κάθε κίνδυνο, ο θεσμός με τη μεγαλύτερη προσφορά στο έθνος. Τους χρωστάμε την εθνική μας ύπαρξη, αφού και ο πρώτος Στρατός του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους συγκροτήθηκε από τους καπεταναίους του επαναστατικού στρατού του ’21.

Λαϊκή η προέλευση των στελεχών του και τότε και τώρα. Ο λαός είναι ο Στρατός και ο Στρατός είναι ο λαός. Και τα τρία Οπλα.

Οποιος διάλεξε στα 18 του τα Σχολεία της Τιμής και του Αίματος, ήξερε ότι, για παράδειγμα, η Σχολή των Ευελπίδων μόνο εισιτήριο για μια πλούσια ζωή δεν θα ήταν. Ηξερε για τις απλήρωτες υπερωρίες, τις συνεχείς μεταθέσεις, τις σκληρές συνθήκες.

Κανείς όμως δεν μπορούσε να προετοιμάσει τον νεαρό «άσο» για μια εποχή, όπου όχι απλώς θα αμείβεται λιγότερο από τον τελευταίο κλητήρα της Βουλής, αλλά θα στερείται η μονάδα του καύσιμα, ανταλλακτικά, πυρομαχικά, τρόφιμα, κονδύλια για ασκήσεις και εν γένει εκπαίδευση.

Είναι εύκολο λοιπόν να κόβεις κονδύλια για εξοπλισμούς, μισθοδοσία από αυτούς που ποτέ δεν θα απεργήσουν, από αυτούς που έχουν ανατραφεί μέσα στην ενσυνείδητη πειθαρχία.

Πόσο όμως νόμιμο, ηθικό, εθνικά ωφέλιμο και αποδεκτό είναι, για παράδειγμα, ο Αδωνις Γεωργιάδης, ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Πέτρος Τατσόπουλος, η Μαρία Ρεπούση, ο Παύλος Χαϊκάλης, ο Ηλίας Παναγιώταρος, η Αλέκα Παπαρήγα να αμείβονται περισσότερο από τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων, τους πιλότους των μαχητικών μας, τα στελέχη στην προκάλυψη και στις Ειδικές Δυνάμεις;

Πόσο νόμιμο και ηθικό είναι οι ταγοί της εξουσίας αλλά ακόμη κι αυτοί που τους φέρνουν το ποτήρι με το νερό στο βήμα της Βουλής ή οι στρατιές των συμβούλων και μετακλητών να αμείβονται περισσότερο από τους προκινδυνεύοντες;

Πόσο νόμιμο και ηθικό, βαρύτατα βλαπτικό για το ηθικό, είναι διοικητές να μην έχουν λάστιχα για τα αυτοκίνητα των μονάδων τους, όταν αυτοί που θα έπρεπε να δίνουν το παράδειγμα απολαμβάνουν ακόμη παχυλούς μισθούς και προνόμια;

Σίγουρα οι Ενοπλες Δυνάμεις θα πρέπει μισθολογικά να επωμιστούν μέρος του βάρους που φέρει όλος ο λαός. Το φέρουν όμως όλοι και κατ’ αναλογίαν ή κάποιοι είναι «πιο ίσοι από τους άλλους»; Και η πολιτική ηγεσία, κάθε χρώματος, δίνει το παράδειγμα που γεννά πίστη και καρτερία; Οχι. Ξεκάθαρα και στα ίσια, όχι.

Η κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, λειτουργεί με τη λανθάνουσα πεποίθηση ότι δεν θα τους χρειαστούμε. Ούτε αυτούς ούτε τα όπλα τους. Οτι δεν κινδυνεύει η εθνική ακεραιότητά μας. Γιατί τάχα είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ξεχνούν ότι η Ενωση δεν αναγνωρίζει ανατολικά σύνορα, κανείς δεν θα πολεμήσει για μας. Πως όσο «εγγυήθηκαν» την ευημερία μας, τόσο θα «εγγυηθούν» και την ασφάλειά μας. Ψωνίσαμε από σβέρκο.

Ξεχνούν πως τα τελευταία χρόνια έγιναν και γίνονται πόλεμοι παντού γύρω μας. Στην πρώην Γιουγκοσλαβία απανωτά, εμφύλιος στη Λιβύη, εξέγερση στην Τυνησία και την Αίγυπτο. Ξεχνούν ότι ακόμη η Συρία φλέγεται.

Κυρίως ξεχνούν ότι δεν συνορεύουμε με το Λουξεμβούργο. Δίπλα μας ελλοχεύει ένα ισλαμοφασιστικό καθεστώς, πρωταθλητής των παραβιάσεων του Διεθνούς Δικαίου και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, γενοκτόνοι και επεκτατιστές. Σε αυτούς, ο μη γένοιτο, δεν θα μπορούμε ν’ αντιτάξουμε την επιμήκυνση, τους δείκτες που θέλει η τρόικα. Χρειαζόμαστε μαχητές με ηθικό και μέσα για την αποστολή τους, είτε ανθεί η οικονομία μας είτε όχι.

Ας κόψουμε απ’ αλλού, ας κόψουμε τον λαιμό μας, όμως είναι ανεπίτρεπτο και επικίνδυνο να διακυβεύουμε την εθνική μας ύπαρξη.
Source : Φάηλος Κρανιδιώτης εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Οι στενές σχέσεις Τουρκικής και Πακιστανικής Πολεμικής Αεροπορίας

Κάποιες στενές σχέσεις θα πρέπει να εξετάζονται και να αναλύονται από κάθε άποψη

Έχουμε γράψει κατα καιρούς κάποια πράγματα για την εκτενέστατη στρατιωτική συνεργασία Πακιστάν-Τουρκίας (1). Τελευταία αφορμή στάθηκε η τυχαία ανακάλυψη πτέρυγας τουρκικού T-37 που ξεβράστηκε στην Μυτιλήνη - αποτέλεσμα συντριβής κατά την οποία φονεύθηκε ο Πακιστανός Επισμηναγός Μασούντ Χουσάιν Τσαχάρ (2), τον περασμένο Ιανουάριο.  Μια διαφορετική διάσταση στην συνεργασία ΤΗΚ-Πακιστανικής αεροπορίας έρχεται να δώσει η συνέντευξη Πακιστανού χειριστή σε ιστοχώρο αεροπορικού περιεχομένου της ασιατικής χώρας. Σύμφωνα με τον ίδιο, κατά την διάρκεια της παραμονής του στην γείτονα, πετούσε από την αεροπορική βάση Παλαιοκάστρου (Balikesir) έδρα των 192 και 191 Filo. Oι συγκεκριμένες μοίρες επιφορτίζονται με το μεγαλύτερο μέρος των "εκπαιδευτικών πτήσεων" στο Αιγαίο, στις οποίες δεν αποκλείεται να συμμετείχε και ο Πακιστανός φίλος μας. Να θυμίσουμε ότι ο Μουσταφά Γιλντιρίμ (Ρόδος 8/2/95), ο Ναίλ Ερντογάν (Χίος 8/10/96), αλλά και ο ατζαμής Χαλίλ Ιμπραίμ Οζντεμίρ (Κάρπαθος 23/5/06) που συγκρούστηκε με το α/φ του Σμηναγού Ηλιάκη, ανήκαν στην 192 Μοίρα..Φήμες ήθελαν την συμμετοχή και άλλων χειριστών ξένων εθνικοτήτων σε τέτοιες πτήσεις στο παρελθόν. Η παρουσία Τούρκων ιπταμένων στο Πακιστάν έχει επίσης καταγραφεί, πολλές φορές με όχι πολύ κολακευτικά σχόλια...(3) 

Ας περάσουμε στην εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη:

Ερ: Τι γυρεύει ένας Πακιστανός χειριστής F-16 στην Τουρκία;

Απ: Η PAF και η ΤΗΚ διατηρούν ένα πρόγραμμα ανταλαγής πιλότων, εδρεωμένο εδώ και δεκαετίες, σύμφωνα με το οποίο  δυο Πακιστάνοί πιλότοι βρίσκονται στην Τουρκία και δύο Τούρκοι πιλότοι, στο Πακιστάν, επι μονίμου βάσεως. Από την στιγμή που οι δύο αεροπορίες έχουν στις τάξεις τους δυο κοινούς τύπους - εκπαιδευτικά Τ-37 και μαχητικά F-16- ανταλλάσουν πιλότους των συγκεκριμένων αεροσκαφών. Οπότε, αυτή την στγμή έχουμε ένα Πακιστανό πιλότο που πετά με Τ-37 της ΤΗΚ, ακόμα έναν Πακιστανό πιλότο που πετά F-16 στην Τουρκία και αντιστοίχως δυο Τούρκους που πετάνε T-37 και F-16 στο Πακιστάν.

Ερ: Πόσο διαρκεί η τοποθέτηση του κάθε πιλότου;

Απ: Ο μέσος όρος παραμονής είναι 2 χρόνια, αλλά μπορεί να αυξηθεί ή να μειώθεί ανάλογως, από διάφορους παράγοντες (σημ μτφ: όπως η βουτιά ανοιχτά της Μυτιλήνης να προσθέσουμε εμείς..) 
Eρ: Με βάση ποια κριτήρια επιλέγει η PAF πιλότους για τοποθέτηση σε τουρκικές μοίρες F-16;

Απ: H επιλογή γίνεται αυστηρά βάση ικανοτήτων. Αξιολογούν την πορεία σου από την Ακαδημία (σημ μτφ: το Πακιστανικό αντίστοιχο της Σχολής Ικάρων) και η τελική αναφορά παραδίδεται από τον Μοίραρχο σου. Oι προυποθέσεις που θέτει η ΤΗΚ είναι να έχει ο πιλότος ένα μίνιμουμ 250 ωρών στον τύπο, πρίν παρουσιαστεί στις τουρκικές μοίρες F-16.

O Επισμηναγός Μασούντ Χουσάιν στο κόκπιτ τουρκικού Τ-37 

Eρ: Mε ποιά κριτήτια επιλέγει η PAF πιλότους για τις δικές της μοίρες F-16;

Απ: Ο χειριστής πρέπει να έχει εξαιρετικό ιστορικό και ένα μίνιμουμ 500 ωρών, σε F-7 ή σε Mirage. Επιπλέον πρέπει να έχει την κατάλληλη συμπεριφορά και την ικανότητα μάθησης και εφαρμογής των διδαγμάτων του. Το F-16 δεν είναι ένα εύκολο α/φ. Συνήθως οι περισσότεροι χειριστές μεταπηδούν από τα F-7 στα Μirage πριν καταλήξουν στο F-16. Στην πορεία "κόβονται" οι λιγότερο ικανοί χειριστές.

Ερ: Ποια πορεία ακολούθησες εσύ;

Απ: Πήγα κατευθείαν στο F-16 μετά από 450 ώρες στο F-7P.

Ερ: Σε ποιά μοίρα F-16 ανήκες πρίν την τοποθέτηση σου στην Τουρκία;

Απ: Στην 9η Μοίρα “Griffins”

Παρόντες στην τελετή για τον θανόντα Πακιστανό χειριστή στην α/β Σμύρνης ήταν: o Τούρκος Α/ΓΕΑ Μεχμέτ Ερτέμ, ο διοικητής της Στρατιάς Αιγαίου, ο διοικητής της βάσης και άπαντες οι αξιωματικοί, ένδειξη της υψηλής σημασίας που δίνουν στην συνεργασία αυτή οι γείτονες.
  
Ερ: Σε ποιές τουρκικές μοίρες τοποθετήθηκες;

Απ: Έχω πετάξει από διαφορετικές τουρκικές βάσεις, με διαφορετικές μοίρες F-16, σε διαφορετικούς τύπους F-16 - όλα εξαρτώνται από την εκπαίδευση που λαμβάνεις την δεδομένη στιγμή. Υπηρέτησα σε δύο αεροπορικές βάσεις - Μερζιφόν και Παλαιόκαστρο (Balikesir)

Ερ: Με ποιων Block F-16 πέταξες στην Τουρκία;

Απ: Έχω πετάξει και με τους τρείς τύπους F-16 σε υπηρεσία με την ΤΗΚ - Block30,40 και 50. Είμαι ο δεύτερος Πακιστανός πιλότος που πέταξε με Block 50, καθώς οι Τούρκοι δεν μας έδιναν πρόσβαση στο Block 50, μέχρι προσφάτως.

Eρ: Για ποιό λόγο;

Aπ: Λόγω αμερικανικών περιορισμών. Όμως όταν οι αμερικανικές κυρώσεις ήρθησαν και ξεκίνησαν συνομιλίες για την αγορά F-16 Block 52 για την Πακιστανική Αεροπορία, δεν υπήρχε πλεόν θέμα καθώς θα πετούσαμε σύντομα με πιο προηγμένη έκδοση F-16 σε σχέση με τα Τούρκικα Block50. Τότε οι Αμερικανοί επέτρεψαν στους Τούρκους να μας δώσουν πρόσβαση στo Block50. Οι Τούρκοι έχουν επιδείξει εξαιρετικό πνεύμα συνεργασίας με την Πακιστανική Αεροπορία.

 Ερ: Τι είδους εκπαίδευση έκανες με τα Τουρκικά F-16;

Aπ: Εκπαιδευτήκαμε σε όλους τους τύπους αποστολών, μιας και οι περισσότερες τουρκικές μοίρες είναι multi-role. Πάντως το κυριότερο αντικείμενο ήταν ή εναέρια μάχη σε αμυντικό ρόλο (DACT)

 Ερ: Περάσατε εκπαίδευση BVR; (σημ μτφ : beyong visual range - εννοεί εκπαίδευση σε βλήματα BVR)

 Aπ: Nαί.

 Eρ: Με τι βλήμα BVR;

 Απ: AIM-120 AMRAAM “Charlie”.

Ερ:Ποιές είναι οι διαφορές στην εκπαιδευτική μεθοδολογία μεταξύ ΤΗΚ και Πακιστανικής Αεροπορίας; 

Aπ: Υπάρχουν σημαντικές διαφορές. Η ΤΗΚ ακολουθεί το εκπαιδευτικό πρόγραμμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, όπου τα πάντα είναι γραμμένα με λεπτομέρειες και πρέπει να ακολουθήσεις συγκεκριμένες διαδικασίες. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό καθώς αυτές οι διαδικασίες βασίζονται σε εμπειρίες. Κατέληξαν σε αυτές μετά από την εμπειρία τους στην αεροπορική μάχη στον Πόλεμο του Βιετνάμ. Όμως το αρνητικό στοιχείο είναι ότι δένονται υπερβολικά με τους κανόνες και τις διαδικασίες και γίνονται προβλέψιμοι. Στην Πακιστανική Αεροπορία, οι χειριστές έχουν περισσότερη ευχέρεια για να καταλήξουν σε δικές τους λύσεις. Η δική μας εκπαιδευτική λογική είναι πιο κοντά σε αυτή του Ισραηλινών παρά του ΝΑΤΟ. Πετάμε περισσότερο “seat of the pants” και είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε περισσότερο δημιουργικοί.

Eρ: Έχεις λάβει μέρος σε κάποια άσκηση Anatolian Eagle;

Απ: Η Πακιστανική Αεροπορία λαμβάνει μέρος στις ασκήσεις Anatolian Eagle από το 2004. Έχω λάβει μέρος σε 3 τέτοιες ασκήσεις - μία εθνική(σημ μτφ:χωρίς συμμετοχή ξένων αεροποριών) και δύο διεθνείς.

Ερ: Ποιά είναι η διαφορά μεταξύ της διεθνούς και της εθνικής άσκησης;

Απ: Η ΤΗΚ διεξάγει ετήσεις ασκήσεις Αnatolian Eagle - η μία είναι εθνική, μόνο για την ΤΗΚ,και η άλλη διεθνής με φιλικές πολεμικές αεροπορίες. Η ΤΗΚ έχει τιμήσει την Πακιστανική Αεροπορία με το να επιτρέπει χειριστές να πετάνε στην εθνική άσκηση, υπο Τουρκικές διαταγές και με Τουρκικά σήματα και στολές. Αυτή είναι μια μοναδική τιμητική πράξη που κάνουν μόνο σε Πακιστανούς χειριστές. Οι Πακιστανοί χειριστές του προγράμματος ανταλλαγής πετάνε επίσης στην διεθνή άσκηση. Έτσι, μπορεί να έχεις 6 Πακιστανούς επισκέπτες-χειριστές να πετάνε τα Πακιστανικά τους F-16 και έναν Πακιστανό χειριστή του προγράμματος ανταλλαγής να πετάει με τους Τούρκους και τα δικά τους F-16. 

Ερ: Κάποια ξεχωριστή ανάμνηση που θές να μοιραστείς μαζί μας; 

Απ: Θυμάμαι μια περίπτωση – σε μια διεθνή άσκηση Anatolian Eagle - Πακιστανοί πιλότοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με Typhoon της RAF, ένα επιβλητικό αεροσκάφος. Έγιναν τρία set-up, και στα τρία, καταρρίψαμε τα Typhoon. Οι Βρετανοί πιλότοι σοκαρίστηκαν.


Από την τελετή παραλαβής (2/2012) των πρώτων τριων Πακιστανικών F-16 τα οποία αναβάθμισε η ΤΑΙ. Παρόντες Τούρκοι αξιωματικοί και ο υπαρχηγός Επιχειρήσεων της Πακιστανικής Αεροπορίας (αντίστοιχος του δικού μας υπαρχηγού ΑΤΑ)


Ερ: Κάποιος συγκεκριμένος λόγος για την επιτυχία σας;

Aπ: Οι πιλότοι του ΝΑΤΟ δεν είναι τόσο ικανοί στην εγγύς εναέρια μάχη (σημ μτφ:χαχαχαχα). Εκπαιδεύονται για εμπλοκές BVR, και οι τακτικές τους βασίζονται σε εμπλοκές BVR. Στην εγγύς εναέρια μάχη είχαμε το πάνω χέρι επειδή αυτή είναι δεύτερη φύση σε κάθε Πακιστανό πιλότο, είναι κάτι στο οποίο είμαστε πολύ καλοί.

Ερ: Το Iσραήλ έχει επίσης λάβει μέρος στην Anatolian Eagle. Πετάξατε ποτέ αντίπαλοι με τους Ισραηλινούς;

Aπ: Η Τουρκία φρόντισε τα Ισραηλινά και Πακιστανικά α/φ να διατηρούν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ τους, γεγονός που οφείλεται περισσότερο στην επιφυλακτικότητα των Ισραηλινών όταν συμμετέχουν σε ασκήσεις με την Πακιστανική Αεροπορία, παρά το αντίστροφο. Οι Ισραηλινοί είπαν στους Τούρκους ότι δεν επιθυμούν την παρουσία Πακιστανών εντός ή πλησίον της βάσης στην οποία σταθμεύουν.

Στιγμιότυπο από την τελετή παραλαβής (2/2012) των πρώτων 3 Πακιστανικών F-16 τα οποία αναβάθμισε η ΤΑΙ. Παρόντες Τούρκοι αξιωματικοί και ο υπαρχηγός Επιχειρήσεων της Πακιστανικής Αεροπορίας (αντίστοιχος του δικού μας υπαρχηγού ΑΤΑ)


Ερ: Τι ακριβώς φοβούνται οι Ισραηλινοί;

Απ: Φοβούνται περισσότερο το τι μπορούμε να μάθουμε για τις τακτικές τους, ειδικά στα αντίμετρα BVR, στα οποία διαπρέπουν.

Ερ: Άκουσα μια φήμη σύμφωνα με την οποία η ΤΗΚ έδωσε μια φορά στους Πακιστανούς πιλότους την δυνατότητα να πετάξουν εναντίον των Ισραηλινών σε Τουρκικά α/φ, παριστάνοντας Τούρκους χειριστές - και ότι τους επέτρεψε μέχρι και να παρακολουθήσουν τουρκο-ισραηλινές απενημερώσεις ACMI.

Aπ: Ουδέν σχόλιο 

Ερ: Ενδιαφέρονται οι Τούρκοι για το JF-17;

Aπ: Νομίζω ότι τους ιντριγκάρει, είναι πολύ ευχαριστημένοι με το τι έχει καταφέρει το Πακιστάν. 

Ερ: Καμία πιθανότητα Τουρκικών παραγγελιών;

Aπ: Δεν υπάρχει ένδειξη για κάτι τέτοιο.Δεν είναι στην ίδια κατάσταση με εμάς. Όντας μέλη του ΝΑΤΟ έχουν πολύ περισσότερες επιλογές. Παράγουν F-16, οπότε παρά το γεγονός ότι είνα ιχαρούμενοι για το Πακιστάν, δεν νομίζω ότι θα αποκτήσουν το JF-17 καθώς οι απαιτήσεις τους καλύπτονται ήδη με το F-16.

Eρ: Ούτε ώς αντικαταστάτης των γηρασμένων F-5;

Aπ: Πιθανότατα θα τα αντικαταστήσουν με άλλα F-16 και θα εισάγουν το F-35 ώς μαχητικό τεχνολογίας αιχμής.

Ερ: Τι θα κάνεις μετά την Τουρκία;

Aπ: Θα πάρω μετάθεση στο Shahbaz, Jacobabad αυτό το καλοκαίρι για να περάσω στα Block 52.

Ερ: Ποιός θα σας εκπαιδεύσει για την μεταπήδηση στον καινούργιο τύπο;


Απ: Υπεύθυνοι για την εκπαίδευση θα είναι Πακιστανοί πιλότοι που βρίσκονται αυτή την στιγμή στις ΗΠΑ, θα επιστρέψουν στο Πακιστάν σε λίγους μήνες.

Ερ: Πιστεύεις ότι θα έχεις πλεονέκτημα σε σχέση με τους άλλους χειριστές της PAF που επιλέγονται από τοπικές μοίρες F-16;

Aπ: Όχι μόνο θα έχω πλεονέκτημα επί των υπολοίπων, αλλά θα συνδράμω και τους εκπαιδευτές του Block 52, βάσει των εμπειριών μου με το Block 50.

Eρ: Οι φωτογραφίες που διέθεσε η Lockheed Martin απεικονίζουν τα πρώτα Block 52 C/D της PAF χωρίς σύμμορφες δεξαμενές καυσίμου (CFT). Μπορείς να μας επιβεβαιώσεις αν τα α/φ θα είναι εξοπλισμένα με CFT;

Aπ: Ναι. Και τα 18 Block 52 θα φέρουν CFT όταν θα παραδοθούν στην PAF, πιθανότατα τον Ιούνιο αυτού του έτους.Οι CFTs είναι προσθαφαιρούμενες και δεν είναι υποχρεωτικό να πετάμε συνέχεια με αυτές.

Source : http://www.enkripto.com/2012/11/h-thk.html