Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Social network : Διαλέγουμε τους φίλους μας, μετράμε τα λόγια μας.

Ανακοινώσεις χωρισμών, αποκαλύψεις εξωσυζυγικών σχέσεων, συκοφαντική δυσφήμηση εργοδοτών από εργαζόμενους και καθηγητών από μαθητές, ακόμη και δημιουργία ψεύτικου προφίλ με σκοπό το έγκλημα είναι μόνο μερικά από τα περιστατικά που συγκλόνισαν τον κυβερνοχώρο το τελευταίο διάστημα και άνοιξαν ξανά τη συζήτηση κατά πόσο μπορεί να διατηρήσει κάποιος την ιδιωτικότητά του στο Διαδίκτυο.
Προσέφυγε στη Δικαιοσύνη προκειμένου να αποτρέψει τη δημοσιοποίηση πληροφοριών εξωσυζυγικής του σχέσης. Η δικαστική απόφαση τον δικαίωσε αλλά, όπως φάνηκε, δεν ήταν αρκετή ώστε να εμποδίσει τη διαρροή.
Εξι ώρες αργότερα, το όνομα του 37χρονου άσου της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχε γίνει γνωστό μέσω του δημοφιλούς σάιτ κοινωνικής δικτύωσης twitter. «Ο Ράιαν Γκιγκς θέλει να καλύψει µια υποθετική σχέση του µε την Ιµογκεν Τόµας του Μπιγκ Μπράδερ», ανάρτησε στο τουίτ του τραπεζικός υπάλληλος, ο οποίος δεν είχε καμία σχέση με τον ποδοσφαιριστή ή τη φερόμενη ως ερωμένη του ούτε προερχόταν από τον χώρο των μέσων ενημέρωσης. Πάντως, εκτός από τον τραπεζοϋπάλληλο, στον γενικό εισαγγελέα εστάλη και ένας δημοσιογράφος των «Times», ο οποίος θεωρείται επίσης υπεύθυνος για τη διαρροή στον συγκεκριμένο ιστότοπο.
Και δεν είναι μόνο η περίπτωση του Ράιαν Γκιγκς. Η είδηση-βόμβα για τη σύλληψη του πρώην επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος-Καν έγινε γνωστή με τον ίδιο τρόπο. Μέλος της νεολαίας του κόμματος του Νικολά Σαρκοζί ανέβασε στο προφίλ του, στο ίδιο σάιτ κοινωνικής δικτύωσης, το περιστατικό προκαλώντας την έκπληξη αλλά και τις υποψίες όλων για την έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση και πληροφόρησή του. Και αν όλα αυτά αποτέλεσαν δημιούργημα τρίτων, η διάχυση των πληροφοριών στο Διαδίκτυο φαίνεται να μην έχει όρια και από τους ίδιους τους «εμπλεκόμενους» χρήστες.
Ενδεικτική περίπτωση αποτελεί εκείνη της Λιζ Χάρλεϊ, η οποία προκειμένου να διαψεύσει τις φήμες που την ήθελαν να απατά τον σύζυγό της, ανακοίνωσε μέσω twitter πως είχαν πάρει διαζύγιο. «Σήμερα δεν είναι καλή μέρα. Πάντως, με τον σύζυγό μου έχουμε χωρίσει εδώ και μήνες. Οι κοντινοί μας άνθρωποι το γνώριζαν», έγραψε στην ανακοίνωσή της.


Πόσες πληροφορίες, όμως, δημοσιοποιούμε στο Διαδικτύο και με ποια κριτήρια τις αναρτούμε; Σύμφωνα με την επικεφαλής ελληνικού κόμβου Safer Internet δρα Βερόνικα Σαμαρά, η ιδιωτικότητά μας υπάρχει όσο εμείς την προστατεύουμε. Είναι αυταπάτη, λέει, να θεωρεί κάποιος πως αναρτώντας κάτι στο Διαδίκτυο παραμένει προσωπικό. Μάλιστα, όπως αναφέρει, οι περισσότεροι χρήστες δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία να διαβάσουν τους όρους χρήσης και την πολιτική απορρήτου ιστοχώρων όπου εγγράφονται. «Οι Ελληνες δίνουμε πολλά στοιχεία στο Διαδίκτυο. Για παράδειγμα το facebook, το δημοφιλέστερο social network στην Ελλάδα, δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες του να προστατευτούν, ακόμα και από τον ίδιο τον ιστότοπο. Και πάλι, όμως, πολλοί είναι εκείνοι που αφήνουν "ανοιχτό" το προφίλ τους με αποτέλεσμα καθένας να έχει πρόσβαση στις φωτογραφίες και τα σχόλια που αναρτούν», λέει η κ. Σαμαρά. Επισημαίνει μάλιστα πως είναι σημαντικό οι χρήστες του Διαδικτύου να δημοσιεύουν στις σελίδες τους μόνο ό,τι θα έλεγαν σε έναν δημόσιο χώρο. «Να λέμε μόνο ότι θα λέγαμε σε μία πλατεία με 100 άτομα και να μην ξεχνάμε πως οι φίλοι των φίλων μας δεν είναι και δικοί μας».
Παράλληλα, η κ. Σαμαρά εφιστά την προσοχή των χρηστών σε ό,τι αναρτούν και αφορά άλλους. «Είναι δημόσιο και από τη στιγμή που αρχίζουμε να γράφουμε για ένα τρίτο πρόσωπο, μπορεί να εκληφθεί άμεσα ως συκοφαντική δυσφήμηση, εξύβριση ή παρενόχληση. Μάλιστα, ο θιγμένος έχει τη δυνατότητα να κινηθεί και δικαστικά. Τέτοιες πράξεις είναι παράνομες ακόμα και στο Διαδίκτυο και διώκονται από τον νόμο», λέει και προσθέτει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις ο θιγόμενος απευθύνεται στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και η υπόθεση παίρνει τον δρόμο της Δικαιοσύνης.
Για εικονικές σχέσεις, οι οποίες δεν παύουν να είναι ανθρώπινες, κάνει λόγο ο κοινωνιολόγος και γενικός γραμματέας της ελεγκτικής επιτροπής του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων Σταμάτης Βενέτης. «Η μορφή του Ιντερνετ είναι τέτοια που επιβάλλει μια δημοκρατική και ισότιμη σχέση συνεργασίας αφού αποτελεί ένα δίκτυο.
Το ζήτημα είναι κατά πόσον έχουμε μάθει να συνεργαζόμαστε ισότιμα ώστε να αξιοποιήσουμε στο μέγιστο τις δυνατότητες που μας παρέχει το Διαδίκτυο», λέει ο κ. Βενέτης και τονίζει πως τα φίλτρα που διακρίνουν τις κοινωνικές συναναστροφές απουσιάζουν από το Διαδίκτυο. «Μπαίνουμε ανοχύρωτοι σε αυτή τη νέα πραγματικότητα».
Source : TA NEA

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Hi - Tech πόλεμος Κίνας - ΗΠΑ

Το 2010 το αμερικανικό Ναυτικό αγόρασε 59.000 κινέζικα μικροτσίπ για στρατιωτική χρήση μεταξύ άλλων και σε πυραύλους. Σύμφωνα με το Wired τα τσιπ αυτά όχι μόνο ήταν χαμηλής ποιότητας αλλά και είχαν τροποποιηθεί έτσι ώστε να αφήνουν ανοιχτή μία κρυφή πόρτα ώστε να επιτρέπουν την απενεργοποίηση των αμερικανικών πυραύλων πριν αυτοί φτάσουν στο στόχο τους.


Ο έλεγχος των συγκεκριμένων τσιπ είναι εξαιρετικά δύσκολος χωρίς τα αρχικά σχέδια κατασκευής τους και τώρα οι ΗΠΑ πρέπει να στρέψουν πολλά κεφάλαια προς την κατεύθυνση εξειδικευμένων ελέγχων ώστε να κατανοήσει τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η παρέμβαση και να αποτρέψει επόμενες παρεμβάσεις.

Όσον αφορά στις σχέσεις ΗΠΑ – Κίνας, επιφανειακά παραμένουν άψογες αλλά στο παρασκήνιο ο πόλεμος μαίνεται σε πολλά επίπεδα.

XrimaNews.gr

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Το " αόρατο" διαδίκτυο κατά της λογοκρισίας

ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ Ο ΤΖΕΪΜΣ ΜΠΟΝΤ να συναντιέται µε την επιστηµονική φαντασία του Φίλιπ Ντικ και το Wikileaks:

µια συνηθισµένη βαλίτσα περιέχει λάπτοπ και κινητά τηλέφωνα ικανά να παρακάµπτουν τους σέρβερ του Ιντερνετ και να ενεργοποιούν παράλληλα δίκτυα που αντιστέκονται στα µπλακάουτ των καθεστώτων και στην κρατική λογοκρισία. Πρόκειται για ένα πρόγραµµα που γεννήθηκε µε την έγκριση του Μπαράκ Οµπάµα και το οποίο ονοµάστηκε «Επιχείρηση Αόρατο Ιντερνετ» ή «Σκιώδες ∆ίκτυο». Η Αµερική είχε από την εποχή του Ψυχρού Πολέµου να σχεδιάσει µια τόσο φιλόδοξη και εκτεταµένη µυστική επίθεση. Μόνο που αυτή τη φορά δεν έχει σχέση η CIA και, αντί για πραξικοπηµατίες στρατηγούς, οι ξένοι σύµµαχοι που επιδιώκεται να βοηθηθούν είναι ειρηνικοί διαφωνούντες. Ο Οµπάµα και η Χίλαρι Κλίντον έχουν δηλώσει ότι θα χρησιµοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες για να στηρίξουν αντιαυταρχικά κινήµατα, από τον αραβικό κόσµο ώς τους κινέζους ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωµάτων. Ουδείς όµως φανταζόταν πως πίσω από τις επίσηµες διακηρύξεις της Ουάσιγκτον έχουν κινητοποιηθεί χιλιάδες ειδικοί των νέων τεχνολογιών και χάκερ – ένας στρατός από νεαρούς που αυτοχαρακτηρίζονται «κίνηµα των εναλλακτικών τεχνολογιών». Το αποκάλυψαν οι «Νιου Γιορκ Τάιµς» σ’ ένα αποκλειστικό ρεπορτάζ τους, καρπό µηνών δουλειάς, συνεντεύξεων και πληροφοριών από αρκετά «βαθιά λαρύγγια» που συνεργάζονται µε το Στέιτ Ντιπάρτµεντ. Οι ΗΠΑ είχαν βοηθήσει ξανά δηµοκρατικούς διαφωνούντες, στο παρελθόν είχαν θέσει στη διάθεση των κινέζων ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώµατα προγράµµατα που επέτρεπαν να «κυκλοφορείς» στο ∆ιαδίκτυο χωρίς να φαίνεται η ταυτότητά σου. Οµως το «Αόρατο Ιντερνετ» ανοίγει µια νέα διάσταση. Το πρόγραµµα είναι πιο φιλόδοξο απ’ όλα τα προηγούµενα, επειδή έχει στόχο να παρακαµφθούν οι κρατικοί σέρβερ, το Ιντερνετ που χρησιµοποιούµε καθηµερινά και το οποίο αυταρχικές κυβερνήσεις µπορούν να χειραγωγούν, να ελέγχουν, ακόµη και να κλείνουν.

Η ανάγκη να δηµιουργηθούν παράλληλα δίκτυα διαπιστώθηκε από τους Αµερικανούς κυρίως στον πόλεµο στο Αφγανιστάν. Εκεί µεγάλο µέρος του πληθυσµού επικοινωνεί πλέον µε κινητά τηλέφωνα. Οµως οι πύργοι αναµετάδοσης που χρησιµοποιούνται από την κινητή τηλεφωνία είναι εύκολος στόχος για τους Ταλιµπάν, οι οποίοι καταφέρνουν να τους σαµποτάρουν ή να τους ελέγξουν. Ετσι ξεκίνησε το πρώτο πρόγραµµα για εναλλακτικά δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, που να είναι αόρατα ώστε να µην µπορεί κανείς να τους επιτεθεί. Ο προϋπολογισµός για τη σχετική έρευνα ήταν 50 εκατοµµύρια δολάρια, τα οποία διατέθηκαν από το Πεντάγωνο.

Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥΣ στην υπηρεσία της Αραβικής Ανοιξης είναι πρόσφατη. Η Ουάσιγκτον είδε πως ο Χόσνι Μουµπάρακ προχωρούσε σε γενικό µπλακάουτ στο Ιντερνετ ώστε να εξουδετερώσει τα «όπλα» των διαδηλωτών της Πλατείας Ταχρίρ, το facebook και το twitter. Τότε ο Λευκός Οίκος και το Στέιτ Ντιπάρτµεντ συγκρότησαν, γράφουν οι «Νιου Γιορκ Τάιµς», «µια απίθανη συµµαχία διπλωµατών, µηχανικών του στρατού, νεαρών ειδικών στην πληροφορική και διαφωνούντων από µια ντουζίνα διαφορετικές χώρες» για να συνεργαστούν στο µεγάλο πρόγραµµα. Ανάµεσα στους πρωταγωνιστές είναι ο Σάσα Μέινρατ, διευθυντής της Πρωτοβουλίας Ανοικτή Τεχνολογία (Open Technology Initiative), φηµισµένης µεταξύ των θεωρητικών της «απελευθέρωσης µέσω των τεχνολογιών». Μαζί του συνεργάζονται ο χάκερ Τόµας Γκίντεον και ο Νταν Μέρεντιθ, ειδικός στην ασφάλεια κατά των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο. Ο µέσος όρος ηλικίας δεν υπερβαίνει τα τριάντα χρόνια. Συναντώνται σ’ ένα ανώνυµο κτίριο γραφείων στην L Street της Ουάσιγκτον και εργάζονται για την εκπόνηση µιας δικτυακής τεχνολογίας (mesh network) που να εκµεταλλεύεται την ισχύ αποκεντρωµένων ηλεκτρονικών συσκευών για να «δικτυώσει» επικοινωνίες που παρακάµπτουν το παραδοσιακό Ιντερνετ. Η βαλίτσα µε το λάπτοπ και τα κινητά τηλέφωνα που επιτρέπει να δηµιουργηθεί ένα «αυτοσχέδιο, φορητό Ιντερνετ» είναι ένα από τα δηµιουργήµατα του προγράµµατος αυτού. Ο 26χρονος Κόλιν Αντερσον, ερευνητής των «τεχνολογιών της απελευθέρωσης», ειδικός στο Ιράν, άρχισε να παθιάζεται µε την πρόκληση αυτή το 2009, όταν η Τεχεράνη έδειξε ότι µπορεί να κλείσει την πρόσβαση στο Ιντερνετ στη διάρκεια της λαϊκής εξέγερσης µε κατηγορίες για νοθεία στις προεδρικές εκλογές. «Αυτό το επεισόδιο», εξηγεί ο Αντερσον, «απέδειξε ότι δεν αρκεί να προστατεύεις το facebook και το YouTube, είναι ανάγκη να έχεις εναλλακτικούς διαύλους που να περνούν απευθείας έξω από τη χώρα».

ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ που χρηµατοδοτείται από το Στέιτ Ντιπάρτµεντ χρησιµοποιεί την τεχνολογία Bluetooth για να µεταδώσει εικόνες – για παράδειγµα, της αστυνοµικής καταστολής µιας διαδήλωσης – «πηδώντας» απευθείας από ένα κινητό σε άλλο χωρίς να χρησιµοποιεί τα τηλεφωνικά δίκτυα του κράτους.


Η βαλίτσα, το εγχειρίδιο χρήσης της οποίας έχει µεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες, περιλαµβάνει µικροκεραίες WiFi, CD µε προγράµµατα για την κρυπτογράφηση των συνοµιλιών, καλώδια Ethernet.
Ενας ηλεκτρονικός υπολογιστής αρκεί για να χειριστεί κανείς ολόκληρο το σύστηµα.
«Θα είναι δύσκολο για οποιαδήποτε κυβέρνηση να καταφέρει να ελέγξει ένα τέτοιο σύστηµα», είπε στους «Νιου Γιορκ Τάιµς» ο Ααρον Κάπλαν, ένας αυστριακός ειδικός στην ασφάλεια στον κυβερνοχώρο
Ενας στρατός από χάκερ και ειδικούς στις τηλεπικοινωνίες εργάζεται για την ολοκλήρωση του νέου «εφιάλτη» των σκληρών καθεστώτων
Source : TA NEA

Επίθεση χάκερ στον δικτυακό τόπο της Προεδρίας της Δημοκρατίας

Χάκερ που υποστηρίζουν το κίνημα των «Αγανακτισμένων» παραποίησαν τη σελίδα υποδοχής στον δικτυακό τόπο της Προεδρίας της Δημοκρατίας, ο οποίος τέθηκε λίγο αργότερα εκτός λειτουργίας.

Οι επισκέπτες του δικτυακού τόπου αντίκριζαν μια μαύρη σελίδα στην οποία είχε αναρτηθεί βίντεο του YouTube με τις διαδηλώσεις στο Σύνταγμα.

Λίγο πιο κάτω εμφανιζόταν το κείμενο:

«ΞΥΠΝΗΣΑΜΕ! Είμαστε εδώ δυνατοί και πολλοί κανείς δεν μπορεί να μας θάψει πλέον κανείς δεν μπορεί να μας εκμεταλευτεί, μας χρωστάνε δεν τους χρωστάμε θέλουμε τα όνειρα μας με σάρκα και οστά, θέλουμε να ζήσουμε, θέλουμε να αναπνεύσουμε ελευθερία
ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!!»

Η ανάρτηση είχε την υπογραφή «~orestis».

Λίγο μετά την επίθεση παραποίησης, μια τακτική γνωστή με τον όρο defacing, ο δικτυακός τόπος της Προεδρίας σταμάτησε να λειτουργεί (ένθετη κάτω), προφανώς για να διορθωθεί το πρόβλημα.

Source : TA NEA

Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

Ο χάκερ : Ενας " κοινωνικός μηχανικός".

papag@dolnet.gr

Ενας νέος όρος εισάγεται στο βιβλίο του Κέβιν Μίτνικ: είναι ο «κοινωνικός μηχανικός», εξελιγμένη μορφή του χάκερ και πανάρχαιο ταλέντο συγχρόνως. Τα όσα κάνει ο κοινωνικός μηχανικός τα έχουμε ζήσει οι περισσότεροι και ίσως δεν τα αναγνωρίσαμε. H δράση του μόλις τα τελευταία χρόνια έχει πάρει ενδημική μορφή στον κόσμο της πληροφορικής. Ο Κέβιν Μίτνικ, αφότου αποφυλακίστηκε το 2000, αποφάσισε να αποκαλύψει τα κόλπα του επαγγέλματός του, της κοινωνικής μηχανικής δηλαδή, προς όφελος των εταιρειών και των εργαζομένων. H «τέχνη» του, αυτή που τον είχε κάνει τον υπ' αριθμόν ένα κίνδυνο για τους υπεύθυνους ασφαλείας, τον κατέστησε πλέον ειδικό σε θέματα κυβερνοπαρανομίας. Σήμερα εργάζεται ως σύμβουλος ασφαλείας στο Λος Αντζελες.

Εξουσία πάνω στον άλλον

Προκειμένου να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου στην κοινωνία, ο Μίτνικ κάθησε και έγραψε αληθινές ιστορίες εξαπάτησης ανθρώπων, παραβίασης ηλεκτρονικών προγραμμάτων και διείσδυσης σε αρχεία, με στόχο να προειδοποιήσει και να προφυλάξει τις εταιρείες από ανάλογους κινδύνους. Τις ιστορίες του, ήδη σε μεγάλο βαθμό κινηματογραφικές, επιμελήθηκε ο Ουίλιαμ Λ. Σάιμον, βραβευμένος σεναριογράφος του σινεμά και της τηλεόρασης. Το αποτέλεσμα είναι μια αλυσίδα αληθινών περιστατικών με λεπτομερείς διαλόγους, που καταλήγουν κάθε φορά σε συμπέρασμα, ηθικό δίδαγμα, συμβουλές του Μίτνικ και γλωσσάριο όρων της δουλειάς. Μας δίνεται από τη μια πλευρά η ανάλυση ενός κόλπου και από την άλλη η αποτροπή του κόλπου. Με δυο λόγια, όλες οι τεχνικές του υποκόσμου της κοινωνικής μηχανικής.

Ας μη βιαστούμε να υποθέσουμε ότι αυτά δεν αφορούν παρά μόνον τους μάνατζερ μιας εταιρείας. Οι «καλλιτέχνες της απάτης» μπορεί να απευθυνθούν από τους γραμματείς και το βοηθητικό προσωπικό ως τα πρωτοκλασάτα στελέχη. Ο Μίτνικ ονομάζει τους επιτιθέμενους «κοινωνικούς μηχανικούς». Το βιβλίο του αρχίζει με έναν ορισμό: «Οι κοινωνικοί μηχανικοί χρησιμοποιούν την επιρροή και την πειθώ τους για να εξαπατήσουν τα θύματά τους, είτε πείθοντάς τα ότι η ταυτότητά τους είναι άλλη από την πραγματική είτε οδηγώντας τα σε ανεπίτρεπτες πράξεις. Τελικός σκοπός του κοινωνικού μηχανικού είναι η απόκτηση ευαίσθητων πληροφοριών με ή χωρίς τη χρήση της τεχνολογίας». Το παιχνίδι της εξαπάτησης δεν αφορά πια μόνο τους υπολογιστές και τις επικοινωνίες. H πιο σοβαρή από όλες τις απειλές, ξεκαθαρίζει ο Μίτνικ εξαρχής, είναι η ανθρώπινη απάτη, η οποία δεν αποτρέπεται με καμία ασπίδα τεχνολογικής προστασίας. Κίνητρο του επιτιθέμενου μπορεί να είναι, πέρα από το όφελος, η διασκέδαση του να αποκτάς εξουσία πάνω στον άλλον!

Καταζητούμενος χάκερ


Τέτοια, αθώα τρόπον τινά, ήταν τα κίνητρα του Μίτνικ όταν ξεκίνησε εν αγνοία του αρχικά να εξασκεί την κοινωνική μηχανική. Παρ' ότι υπήρξε επί σειρά ετών καταζητούμενος του FBI, ο ίδιος δηλώνει ότι δεν θεωρεί τον εαυτό του «κακόβουλο χάκερ». Υπάρχουν χάκερ, οι λεγόμενοι «πειρατές ή βάνδαλοι», που καταστρέφουν τα αρχεία των άλλων, υπάρχουν άλλοι, τα λεγόμενα «μωρά», που εισβάλλουν σε ξένα συστήματα, και άλλοι που χρησιμοποιούν το κομπιούτερ για να ιδιοποιηθούν χρήματα, προϊόντα ή υπηρεσίες. Ο Μίτνικ είχε απλώς από παιδί το ταλέντο να ανακαλύπτει μυστικά που δεν έπρεπε να τα ξέρει. Στα γυμνασιακά του χρόνια συνάντησε έναν άλλο μαθητή με χόμπι που ο ίδιος το έλεγε τηλεφρικάρισμα, έναν τύπο ηλεκτρονικής πειρατείας που του επέτρεπε να εξερευνά το δίκτυο του τηλεφώνου εκμεταλλευόμενος τα τηλεφωνικά συστήματα και τους υπαλλήλους της τηλεφωνικής εταιρείας. Το τηλεφρικιό μπορούσε να κάνει υπεραστικά τηλεφωνήματα δωρεάν, που χρεώνονταν στην πραγματικότητα στον λογαριασμό κάποιου ανύποπτου συνδρομητή. Αφού εξασκήθηκε ως τηλεφρικιό στο λύκειο, ο Μίτνικ στη συνέχεια έγινε επαγγελματίας ιδιωτικός ντετέκτιβ, που σήμαινε ότι πληρωνόταν κιόλας για να κάνει ουσιαστικά το χόμπι του. Ο ίδιος δηλώνει πως λειτουργούσε ως κοινωνικός μηχανικός κυρίως από περιέργεια: ήθελε να δει πόσα μπορούσε να ανακαλύψει, από μυστικές πληροφορίες για λειτουργικά συστήματα ως κινητά τηλέφωνα και οτιδήποτε άλλο... Φυσικά, στον κλάδο παρεισέφρησαν γρήγορα τα λεγόμενα «αρπακτικά».

Το βιβλίο λοιπόν επικεντρώνεται στις μη τεχνικές μεθόδους, τις οποίες χρησιμοποιούν οι εχθρικοί εισβολείς για να κλέψουν πληροφορίες ή να καταστρέψουν το προϊόν της εργασίας μιας εταιρείας. H εξαπάτηση βασίζεται κυρίως στο χάρισμα του λόγου που εξασφαλίζει την πρόσβαση κατ' αρχάς σε πληροφορίες που φαίνονται αθώες, ενώ δεν είναι. Οι κοινωνικοί μηχανικοί ποντάρουν στη φυσική τάση των υπαλλήλων μιας εταιρείας να εμπιστεύονται και να εξυπηρετούν τους ανθρώπους. Μια κλήση στο τηλέφωνο, ένα δήθεν λάθος, μια ερώτηση για διευκρίνιση, λίγη ευγένεια, έτσι χτίζεται σιγά σιγά ένα κλίμα εμπιστοσύνης. Οταν με το καλό ανοιχθεί η πρώτη «τρύπα» στην εταιρεία, η συνέχεια για τον εισβολέα είναι εύκολη υπόθεση.

Τα εργαλεία

Πώς ξεδιπλώνεται η τέχνη του επιτιθέμενου παρακολουθούμε στα δύο κυρίως μέρη του βιβλίου σε μια σειρά από ημιφανταστικές ιστορίες, όπου μας δίνονται τα εργαλεία του κοινωνικού μηχανικού: φιλικός τόνος φωνής, μερικές εξειδικευμένες λέξεις της δουλειάς, μια δόση προφορικής γοητείας... Στις ιστορίες κατ' αρχάς παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα από την πλευρά του εισβολέα, ενώ σε εκείνες του επόμενου μέρους μπαίνουμε στη θέση του «θύματος». Σε κάθε ιστορία εντοπίζεται τι έκανε τόσο επιτυχημένο το κόλπο και πώς θα μπορούσε να αποτραπεί. Μας απασχολεί μόνο το στάδιο της κοινωνικής μηχανικής που ανοίγει την πρώτη πόρτα. Φυσικά θα ακολουθήσει ο συνδυασμός της κοινωνικής μηχανικής με την τεχνολογία, που θα είναι ο τελειωτικός.

Οσο βελτιώνονται οι τεχνολογικές ασπίδες άμυνας, τόσο αναγκάζονται να επεκτείνουν τη δράση τους οι κοινωνικοί μηχανικοί. Ως μόνη προστασία απέναντι στην ανθρώπινη απάτη προτείνεται η εκπαίδευση και η διαρκής εγρήγορση για όλα τα μέλη της επιχείρησης. Μήπως όμως τόση επιφύλαξη, τόση καχυποψία προς κάθε ξένο αποβαίνει εις βάρος της παραγωγικότητας της εταιρείας; Εννοείται πως πρέπει να επιτευχθεί η σωστή ισορροπία όλων. Μια ιδέα για το τι συνέβη σε απλούς ανθρώπους στην άλλη άκρη του Ατλαντικού δεν βλάπτει. «Λίγη υγιής παράνοια μπορεί τελικά να είναι απαραίτητη για να αποφύγετε να γίνετε το επόμενο κοροϊδάκι του κοινωνικού μηχανικού» διατυμπανίζει ο Μίτνικ και συνυπογράφει ο Στιβ Βόζνιακ, ένας ήρωας των χάκερ πρώτης γενιάς που έγραψε τον πρόλογο του βιβλίου.

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Διαδικτυακός πόλεμος στην προεκλογική Τουρκία

∆ιαδικτυακός πανικός. Το είπαν και το έκαναν. Μόνο δύο µέρες πριν από τις εκλογές, η οργάνωση «Anonymous» άρχισε επιθέσεις εναντίον ιστοσελίδων του κράτους. «∆εν είναι χάκερ, είναι οι Αµερικανοί πίσω από όλα αυτά», άρχισαν αµέσως τα σενάρια. Ποιοι είναι αυτοί οι «Anonymous»; Κανείς δεν γνωρίζει. Οι ίδιοι λένε πάντως ότι στόχος τους δεν είναι ούτε ο λαός της Τουρκίας ούτε και τα κόµµατα. Στόχος τους είναι να απαντήσουν στην απόφαση ύπαρξης φίλτρων στο ∆ιαδίκτυο από τις 22 Αυγούστου, κάτι που το αντιλαµβάνονται ως λογοκρισία. Η πρώτη επίθεση έγινε στην ιστοσελίδα της ∆ιεύθυνσης Τηλεπικοινωνιών Τουρκίας. Η ιστοσελίδα χάθηκε για µισή ώρα και στη συνέχεια επανήλθε. Επιθέσεις έγιναν και σε άλλες ιστοσελίδες σηµαντικές, µε αποτέλεσµα να υπάρξει πανικός. «Θέλουν να δηµιουργήσουν στην Τουρκία παρόµοιες καταστάσεις όπως στην Αίγυπτο, τη Συρία και τον Λίβανο», σχολίαζαν κάποιοι. Ο διαδικτυακός πόλεµος συνεχιζόταν χθες το βράδυ και κανείς δεν γνώριζε µέχρι πού θα φτάσουν οι «Anonymous», οι οποίοι δηλώνουν πως αυτό είναι µόνο µία προειδοποίηση. Μπήκαµε πια στην εποχή των διαδικτυακών πολέµων… Στην Τουρκία άρχισε ηαντίστροφη µέτρηση των εκλογών. Οι αρχηγοί των κοµµάτων φτάνουν ήδη στα όριά τους. Μάλιστα ο τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν φαινόταν χαµένος. «Ντιγιαρµπακίρ, Ντιγιαρµπακίρ… δεν ακούω τη φωνή σου, Ντιγιαρµπακίρ…», απευθυνόταν στον κόσµο του Μπίνγκολ. Απίστευτο πραγµατικά. ∆εν καταλάβαινε κανείς τι εννοούσε. Ολοι στη συγκέντρωση τον κοίταγαν µε απορία. Ε, λοιπόν, ο Ταγίπ Ερντογάν έπειτα από τόσο τρέξιµο από τη µια πόλη στην άλλη στο τέλος τα µπέρδεψε: βρισκόταν στο Μπίνγκολ και νόµιζε πως ήταν στο Ντιγιαρµπακίρ!

ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣ στο ∆ιαδίκτυο εµφανίστηκε και µία ιστοσελίδα η οποία έγινε αµέσως δηµοφιλής. «Πολύ έξυπνο», είπε ο Μουράτ µόλις την είδε. Η ιστοσελίδα www.bilinclioy. com κατάφερε να πιάσει το πνεύµα των εκλογών δίνοντας στον κάθε ψηφοφόρο τη δυνατότητα να µετατρέψει τις προβλέψεις του για τις εκλογές σε αριθµό εδρών στη Βουλή. Καταλήξαµε, λοιπόν, στο συµπέρασµα πως ο Ταγίπ Ερντογάν δεν θα καταφέρει να φτάσει τον στόχο των 330 εδρών, εκτός και αν ξεπεράσει το 50% ή εάν το ακροδεξιό κόµµα δεν µπει στη Βουλή. «Γι’ αυτό και έχει τέτοια νευρικότητα τις τελευταίες µέρες», σχολίασε ο Μουράτ. Τις τελευταίες µέρες άρχισαν ακόµη και τα παιχνίδια µεταξύ των οπαδών των κοµµάτων. Το νέο τραγούδι «Αντε άλλη µια φορά, άλλη µια φορά» του κυβερνώντος κόµµατος AKP κάποιοι το µετέτρεψαν σε «Ηµαρτον άλλη µια φορά, ήµαρτον».

Source : TA NEA

Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

Το νέο διαδικτυακό εργαλείο κατά της κρίσης

Ενώ η πόλη κοιμάται, οργώνουν κάθε γωνιά της Αθήνας αναζητώντας τις καλύτερες υπηρεσίες, σε τιμές που δεν έχουμε ξαναδεί. Το tipaizei.gr είναι ένα κλαμπ για μια νέα γενιά Ελλήνων, με θετική ενέργεια, που ψάχνει για ανεπανάληπτες εμπειρίες και τις καλύτερες προσφορές της πόλης. Όταν αυτές δεν υπάρχουν, δεν έχετε παρά να τις προτείνετε εσείς, καθώς οι δημιουργοί του tipaizei.gr υπόσχονται πως με την βοήθεια των κοινωνικών δικτύων και των νέων τεχνολογιών θα μεσολαβήσουν για να αποκτήσετε αυτό που ποθείτε με έκπτωση έως και 90%!
Ο Λουκάς και ο Αλέξανδρος, δύο παιδιά 27 ετών από τη Θεσσαλονίκη και την Κέρκυρα, κατασκεύασαν ένα νέο καινοτόμο εργαλείο “μείωσης τιμών” στο internet, που επιτρέπει στον κόσμο να διαμορφώνει εντελώς μόνος του τις τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών που θέλει να καταναλώσει. Η καινούργια αυτή δωρεάν υπηρεσία πετυχαίνει εκπτώσεις έως και 90%, βασιζόμενη στην αρχή των ηλεκτρονικών ομαδικών αγορών: όσο περισσότεροι, τόσο φτηνότερα.

«Κάποια στιγμή σκεφτήκαμε πως απλώς πρέπει να σηκωθούμε από τον καναπέ και να κάνουμε κάτι. Φτάνει πια η μιζέρια και η οικονομική κρίση, σκεφτήκαμε. Έτσι, μετά από σχεδόν ένα χρόνο δοκιμών, καταφέραμε να δημιουργήσουμε το tipaizei.gr, ένα καινούργιο εργαλείο “μείωσης τιμών” που παρέχουμε σήμερα δωρεάν σε όλους τους Έλληνες» αναφέρει ο Λουκάς και συμπληρώνει: «Σκεφτείτε να τρώτε οικογενειακή πίτσα με 1 ευρώ, να πηγαίνετε σινεμά με 3 ευρώ ή να βάζετε βενζίνη στο αυτοκίνητό σας με 1 ευρώ το λίτρο. Το τελικό κόστος μπορεί θεωρητικά ακόμα και να μηδενιστεί, εφόσον οι ενδιαφερόμενοι είναι πάρα πολλοί και γνωρίζουν πως το ενδιαφέρον τους αυτό είναι κοινό και στοχευμένο. Το tipaizei.gr είναι ουσιαστικά ο κοινός τόπος, μία πλατφόρμα συνάντησης μεταξύ μίας καταναλωτικής επιθυμίας και μιας νέας τιμής που θα σου επιτρέψει να πραγματοποιήσεις την επιθυμία σου αυτή».
Σύμφωνα πάντως με τα επίσημα στοιχεία της ιστοσελίδας, το σύστημα των προσφορών θα ενεργοποιηθεί αυτόματα στα τέλη Ιουνίου για όσους προλάβουν και εγγραφούν. Μετά την ημερομηνία αυτή, οι εγγεγραμμένοι χρήστες θα αρχίσουν να λαμβάνουν στα e-mail τους μοναδικές υπερ-προσφορές, οι οποίες με τη σειρά τους θα «ενεργοποιούνται» μόνο εφόσον συγκεντρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός αγοραστών/μελών που έχουν δείξει αντίστοιχο ενδιαφέρον.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο Αλέξανδρος, συνιδρυτής του tipaizei.gr, ο οποίος εξηγεί τη φιλοσοφία πίσω από τη νέα αυτή πρωτοβουλία. «Αυτό που μας ενδιαφέρει δεν είναι μόνο να επιλέγουμε μόνοι μας, αυθαίρετα, προσφορές που ίσως ενδιαφέρουν τον κόσμο. Αυτό που θέλουμε είναι τα μέλη του tipaizei.gr να μας να προτείνουν από μόνοι τους ιδέες, υπηρεσίες και προϊόντα που θα ήθελαν να αγοράσουν σε “συρρικνωμένη” τιμή. Ενώ κάνεις τη βόλτα σου και δεις κάτι ακριβό, μην απελπιστείς. “Ανέβασε” το στην κοινότητα του tipaizei.gr και εάν και άλλοι μοιράζονται το ενδιαφέρον σου, θα διεκδικήσουμε όλοι μαζί μία νέα τιμή. Μαζί μπορούμε καλύτερα, αλλά κυρίως φτηνότερα», καταλήγει ο Αλέξανδρος.

Source : www.tipaizei.gr