Όταν το ελληνικό κράτος εμποδίζει την τεχνολογική ανάπτυξη

Γιάννης Γορανίτης

goranitis[at]e-pcmag.gr

Πριν λίγες ηµέρες, η αντιπρόεδρος του Facebook, Joanna Shields, υπέβαλε την παραίτησή της προκειµένου να αναλάβει τη θέση της διευθύνουσας συµβούλου του Tech City Investment Organisation –του οργανισµού που συντονίζει τη δηµιουργία της ευρωπαϊκής Silicon Valley. H Shields, µάλιστα, πείστηκε να αναλάβει τη θέση από τον David Cameron, ο οποίος υποστηρίζει σθεναρά την Tech City που εγκαινίασε πριν δύο περίπου χρόνια στο Λονδίνο.

Εκεί εδράζονται περισσότερες από 3.000 τεχνολογικές εταιρείες, ενώ ο µεσοπρόθεσµος στόχος είναι η ενθάρρυνση της τεχνολογικής ανάπτυξης, της καινοτοµίας και του start-up οικοσυστήµατος από ολόκληρο τον κόσµο. Βασικός άξονας της στρατηγικής της Tech City είναι αφενός να συσπειρώσει τις εταιρείες της Μεγάλης Βρετανίας, κρατώντας τις παράλληλα στο Χρηµατιστήριο του Λονδίνου, και αφετέρου να προσελκύσει νέες από όλο τον πλανήτη, ευνοώντας τις επενδύσεις και δηµιουργώντας θέσεις εργασίας.

Αλλά, από την άλλη, τι να µας πουν κι οι Άγγλοι, θα αναρωτηθείς, φίλε αναγνώστη.

Λίγες ηµέρες νωρίτερα είχε δηµοσιοποιηθεί η απόφαση του Συµβουλίου της Επικρατείας, µε την οποία πρακτικά ακυρώθηκε η δηµιουργία του Τεχνολογικού Πάρκου Ακρόπολις, που είχε δροµολογηθεί εδώ και χρόνια από 127 εταιρείες τεχνολογίας. Το σχέδιο προέβλεπε τη δηµιουργία της ελληνικής Silicon Valley στην έκταση ενός παλιού λατοµείου στις Αφίδνες, και είχε µάλιστα ξεκινήσει µετά την υπογραφή Προεδρικού Διατάγµατος. Το προς οκταετίας Διάταγµα ακυρώθηκε τώρα από το Συµβούλιο της Επικρατείας, µε το επιχείρηµα ότι ο χώρος βρίσκεται εντός ζώνης ορεινών όγκων.

 Δεν µπαίνουµε στην ουσία της απόφασης, παρότι ακόµα ψάχνουµε τον τρόπο που η "Τεχνόπολη" θα επιβάρυνε το τοπίο και το περιβάλλον περισσότερο από ένα λατοµείο. Προφανώς και η δόµηση µέσα [ή έστω κοντά] σε προστατευόµενες ζώνες δεν είναι ευκταία. Πώς όµως ένα project, που θα δηµιουργούσε 8.000 νέες θέσεις εργασίας για επιστήµονες και εξειδικευµένους υπαλλήλους, και οι επενδύσεις που θα προσέλκυε ξεπερνούσαν τα 200 εκατοµµύρια ευρώ, φρενάρει τόσο εύκολα;

Αλλά, από την άλλη τόσα δισ. χρωστάµε, τα 200 εκατοµµύρια θα µας σώσουν, θα αναρωτηθείς, φίλε αναγνώστη.

Οι απορίες προκύπτουν αβίαστα: Γιατί η πολιτεία δεν ενθαρρύνει την επανέναρξη της πρωτοβουλίας σε άλλο χώρο ή/και άλλη βάση; Γιατί η επένδυση δεν επικεντρώνεται στο ανθρώπινο δυναµικό παρά σε κτίρια; Γιατί µέρος των προβλεπόµενων πόρων δεν διοχετεύεται σε start-ups, νέες επιχειρηµατικές προσπάθειες και καινοτόµες ιδέες; Άλλωστε, η ιδέα της ανάπτυξης ενός εγχώριου tech hub δεν έχει να κάνει µε θεόρατα εργοστάσια και µονάδες παραγωγής. Η λύση δεν είναι η κινεζοποίηση του εργατικού δυναµικού µε αστείες αµοιβές, ούτε όµως η συντήρηση ενός κρατικοδίαιτου µοντέλου, που ενισχύει τα µεγαλοσυµφέροντα και καταπνίγει οποιαδήποτε απόπειρα φέρει τη στάµπα του καινούριου.

Ίσως, βέβαια, το εθνικό όραµα της ανάπτυξης και των επενδύσεων που αναµασούν πολίτες και πολιτικοί είναι ένα θεόσταλτο δώρο που θα πέσει ως µάννα

εξ ουρανού, εκεί που λιαζόµαστε απολαµβάνοντας το φραπέ µας. Οι φράσεις "καινοτοµία", "start-ups" και "νέα οικονοµία" θα διατηρηθούν ως ταιριαστά κλισέ σε βαρετά συνέδρια marketing και προκάτ οµιλίες πολιτικών. Προφανώς, η δηµιουργία µιας εγχώριας Silicon Valley δεν θα λύσει όλα µας τα προβλήµατα. Ούτε θα αλλάξει εντελώς τα δεδοµένα. Μπορεί όµως να δώσει ανάσες, να εκπέµψει αισιοδοξία, να αποτελέσει ένα σοβαρό επιχείρηµα για να παραµείνουν στη χώρα δηµιουργικοί πολίτες.

Αλλά, από την άλλη, µήπως µας ταιριάζει η στρεβλή οικονοµία που "πουλάει κι αγοράζει χρυσό" και frozen yogurt, θα αναρωτηθείς, φίλε αναγνώστη.

e-pcmag.gr