Cecile Ducourtieux – Le Monde
Πρόκειται να αναθεωρηθούν οι «Διεθνείς Κανονισμοί Τηλεπικοινωνιών», μια συνθήκη είκοσι πέντε χρόνια ηλικίας, η οποία ρυθμίζει τις τηλεπικοινωνίες μεταξύ των κρατών.
Ενώ έθετε σαν αρχή την διασύνδεση των εθνικών δικτύων μεταξύ τους ή το απόλυτο δικαίωμα να μεταφέρουν σήματα κινδύνου, δεν αναφερόταν στο Διαδίκτυο. Φυσικά, το 1988, όταν υιοθετήθηκε, το Διαδίκτυο ήταν ακόμα στα σπάργανα.
Ο εκσυγχρονισμός της Συνθήκης, που προορίζεται από την ITU, η οποία εξαρτάται από τα Ηνωμένα Έθνη, είναι ένα τεράστιο εργοτάξιο.
Αλλά υπάρχουν δύο βασικά ζητήματα.
Ορισμένες χώρες θέλουν να αμφισβητήσουν τον τρόπο διακυβέρνησης του Διαδικτύου.
Άλλες ελπίζουν ότι θα επαναπροσδιοριστούν οι όροι του μοιράσματος της αξίας σε αυτό το δίκτυο.
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν χώρες (όπως η Συρία πριν από λίγες ημέρες) που κόβουν το Διαδίκτυο η το λογοκρίνουν, το Internet παραμένει ένας πολύ λίγο ελεγχόμενος χώρος.
Οι δομές που το επιβλέπουν εξασφαλίζουν κυρίως την σωστή λειτουργία του.
Υπάρχουν το ICANN (Internet Corporation για την εκχώρηση ονομάτων και αριθμών), μια εταιρεία του δίκιου της Καλιφόρνια, που διαχειρίζεται τα ονόματα των domain, η Εταιρία του Διαδικτύου (Internet Society), μια ένωση που ιδρύθηκε από τους πρωτοπόρους του Διαδικτύου, που παίζει το ρόλο της ηθικής αρχής, και το IETF (Internet Engineering Task Force), ήτοι μηχανικοί που διασφαλίζουν την ομαλή τεχνική λειτουργία.
Αμφισβητούμενη εγγύτητα
Αυτοί οι θεσμικές αρχές δημιουργήθηκαν όταν το Διαδίκτυο χρησιμοποιούταν σχεδόν αποκλειστικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, και παραμείνουν κοντά στην αμερικανική κυβέρνηση (ειδικά το ICANN, το οποίο εξαρτάται εν μέρει από το Υπουργείο Εμπορίου).
Αυτή η εγγύτητα (Proximity) αμφισβητείται ολοένα και περισσότερα, ενώ ορισμένα μέλη της ITUδιεκδικούν το δικαίωμα επίβλεψης στο διαδίκτυο για κάθε χώρα.
Η Ρωσία κατέθεσε στα μέσα Νοεμβρίου, μια πρόταση προς αυτή την κατεύθυνση στην ITU, αν πιστεύουμε τον ιστοτόπο WCITLeak που δημοσιεύει εμπιστευτικά έγγραφα του συνέδριου.
Αυτή η επιθυμία για εθνικό έλεγχο είναι ένας εφιάλτης ειδικά για τη Google, το οποίο οφείλει την εντυπωσιακή επιτυχία του χάρη της επέκτασης του Διαδικτύου ανεμπόδιστα σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Ο Αμερικανός γίγαντας των υπηρεσιών on line έστειλε τέσσερις αντιπροσώπους στο Ντουμπάι και ανάπτυξε μεγάλα μέσα για να πληροφορήσει τα μέσα ενημέρωσης: μια ιστοσελίδα («takeaction, να αναλάβετε δράση»), μια λίστα υπογραφών (Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου, ο αριθμός των υπογραφόντων είχε φθάσει στο εκατομμύριο). Το συγκρότημα ανέβασε και τον Vint Cerf στη δημοσιότητα, έναν από τους πατέρες του Διαδικτύου.
«Το ελεύθερο και ανοιχτό Διαδίκτυο είναι σε κίνδυνο» , είχε δηλώσει στα τέλη Νοεμβρίου.
Η Google φοβάται εξίσου την επιθυμία ορισμένων να επαναπροσδιοριστεί το μοίρασμα της αξίας ανταλλαγής στο δίκτυο. Αυτή είναι η κινητήριος δύναμη των μεγάλων τηλεπικοινωνιακών φορέων, ιδίως των Ευρωπαίων (σύμφωνα με γαλλική πηγή, τα αμερικανικά AT & T και Verizonέχουν ευθυγραμμίσει τις θέσεις τους με τη Google).
Με απλά λόγια, η ισχύουσα Συνθήκη ορίζει ότι όταν διασυνδέουν τα δίκτυά τους, οι φορείς εκμετάλλευσης στέλνουν την μεταξύ τους κίνηση χωρίς χρέωση. Οι Ευρωπαίοι θα ήθελαν να πληρωθούν για τις επενδύσεις-υποδομές που αναγκάζονται να κάνουν για τις περιπτώσεις όπου η κίνηση που φτάνει στην Ευρώπη γίνεται πολύ μεγάλη (όπως για τη μεταβίβαση των βίντεο τύπου YouTube).
Εμπορικές συμφωνίες προς αυτή την κατεύθυνση ήδη υπάρχουν, ιδιαίτερα μεταξύ της Orange και της Google, αλλά οι φορείς επιθυμούν η συνθήκη να νομιμοποιήσει αυτές τις προσπάθειες.
«Θα ήμασταν ικανοποιημένοι με μια ή δύο φράσεις στο κείμενο», υπονοούν στη Γαλλική Ομοσπονδία Τηλεπικοινωνιών.
Η συστηματοποίηση αυτών των συμφωνιών θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στα περιθώρια κερδών των γιγάντων του Internet, οι οποίοι ανακινούν, όπως η Google, θέμα κινδύνου διακρίσεων για την πρόσβαση στο Διαδίκτυο.
ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΡΑΤΗ, ΟΧΙ ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ
Ένα άλλο θέμα που απασχολεί τους φορείς: η κινητή τηλεφωνία.
Τα αφρικανικά κράτη θα ήθελαν να επωφεληθούν από την έκρηξη της κίνησης για να επιβάλουν μια επιπλέον χρέωση για τις εισερχόμενες διεθνείς κλήσεις στο έδαφός τους. Η Orange, πολύ παρούσα σε αυτήν την ήπειρο, ανησυχεί ιδιαίτερα για αυτές τις τάσεις. Ο Γάλλος φορέας έστειλε δεκά άτομα στο Ντουμπάι.
Τι θα βγει από αυτή τη διάσκεψη;
Ψηφίζουν τα κράτη (κάθε κράτος με μία ψήφο), και όχι οι εταιρείες, αν και θα προσπαθήσουν οι τελευταίες να επηρεάσουν τις διαπραγματεύσεις. Και μέχρι στιγμής, η ITU σχεδόν πάντα αποφάσισε με συναίνεση.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, που ήρθαν με δύναμη (123 άτομα στην αντιπροσωπεία), έχουν ήδη ανακοινώσει το χρώμα στις προκαταρκτικές προτάσεις που υπέβαλαν στην ITU: θα απορρίπτουν τις αποφάσεις που θα έχουν σκοπό τον περισσότερο έλεγχο του Διαδικτύου.
«Επίσης, θα ψηφίσουν υπέρ του statu quo για το μοίρασμα της αξίας ανταλλαγής. Είναι πεπεισμένες ότι το Διαδίκτυο βρίσκεται στην καρδιά του δυναμισμού της οικονομίας τους, ούτε λόγος να επιβληθούν κυρώσεις στους εθνικούς πρωταθλητές τους. θα πρέπει να κάνουν τα πάντα για τη μη αναθεώρηση της Συνθήκης », σύμφωνα με ένα μέλος της γαλλικής αντιπροσωπείας (11 άτομα).
Από ευρωπαϊκή πλευρά, «ορισμένοι αμφισβητούν την λειτουργία του ICANN, αλλά δεν θα πρέπει να θέσουν το θέμα στο τραπέζι: θα έπαιρναν το ρίσκο να ανοιχτεί ο δρόμος για όλες τις μη δημοκρατικές χώρες που θέλουν να αναλάβουν τον έλεγχο του δικτύου», συνεχίζει ο ίδιος Γάλλος εκπρόσωπος.
Αντίθετα, οι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να είναι ευαίσθητοί στα επιχειρήματα των φορέων τους, που είναι τα μόνα βαριά οχήματα που διαθέτουν στην σκηνή της υψηλής τεχνολογίας.
Η μεγάλη άγνωστη είναι η ψήφος των αναπτυσσόμενων χωρών που ήρθαν σε μεγάλο αριθμό στο Ντουμπάι (52 εκπρόσωποι η Βραζιλία, 33 η Κίνα, η Ινδία 26, 72 η Νιγηρία, 46 για τη Νότια Αφρική .. .).
Σήμερα, είναι σε αυτές τις χώρες που η χρήση του διαδικτύου αυξάνεται γρηγορότερα.
Οι διαπραγματεύσεις προαναγγέλλονται σκληρές και άκρως τεχνικές.
Cécile Ducourtieux
Source: infognomonpolitics.blogspot
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου